THEM & I

Κεφάλαιο 12ο

...Previously on Them & I...

Στεφ: -ΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ!
γρύλισε, αλλά δεν κουνήθηκα!

Χρ: - ΤΡΕΛΑΘΗΚΕΣ;; Δεν θα σε αφήσω να την χτυπήσεις!

Τοτε γύρισα και κοίταξα την Δήμητρα η οποία είχε κάνει βήματα πίσω από τον φόβο.

Χρ: - Φύγε! της έκανα νόημα.
Και έφυγε γρήγορα χωρίς να πει τίποτα άλλο.

Ξεφύσηξα ανακουφισμένη. Κρατούσα ακόμα το χέρι του. Γύρισα να τον κοιτάξω. Με κοίταξε στα μάτια και το μίσος εξαφανίστηκε ραγδαία. Την θέση του είχε πάρει η απορία και η ανησυχία.

Στεφ: -Έκλαιγες;

Φαίνεται; Όχι ρε γαμώτο. Άφησα το χέρι του και πήγα να καθήσω πάλι στην θέση μου.

Στεφ: -Σε ρώτησα κάτι! τόνισε νευριασμένα.

Χρ: -ΟΧΙ! φώναξα.

Στεφ: -ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ. ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΚΙ ΕΣΕΝΑ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΤΩΡΑ!!!

Δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ αυτή την στιγμή και να τσακωθώ μαζί του. Εξάλου, πριν παραλίγο να χειροδικήσει εξαιτίας μου. Σιχαίνομαι την βία.

Χρ: - Ευχαριστώ πάντως. Είπα ψυθηριστά.

Στεφ: - Πως; Δεν άκουσα; Για ξαναπές το πιο δυνατά. Ή μαλλόν μισό να το ηχογραφήσω.

είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου. ΔΕν θα πάψει ποτέ να με εκνευρίζει αυτός ο άνθρωπος; Πως γίνεται μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημ, η διάθεση του να άλλαξε από δολοφονική και παιχνιδιάρικη;

Χρ: -Δεν πρόκειται να το επαναλάβω. Ότι άκουσες άκουσες!

Γέλασε, και γέλασα κι εγώ....
Ήρθε κι έκατσε δίπλα μου.

Χρ: -Γιατί με υπερασπίστηκες;

Στεφ: -Γιατί με εμπόδισες;

Χρ: -Εγώ σε ρώτησα πρώτη!

Στεφ: -Κι εγώ δεύτερος!

Χρ: - Πω τι σπαστικός που είσαι!

...

Χρ: -Σε εμπόδισα διότι πίστεψα πως αν την χτύπαγες θα το μετάνιωνες αργότερα και θα είχες τύψεις. Αν είσαι τελικά φυσιολογικός άνθρωπος. Είχες θολώσει από τον θυμό και την οργή που ένιωθες με αποτέλεσμα να μην σκέφτεσαι λογικά και να μην συνειδητοποιείς τις πράξεις σου. Άσε που δεν μου αρέσει να βλέπω βίαιες σκηνές, πόσο μάλλον όταν εμπλέκονται γυναίκες που γνωρίζεις ότι είναι πιο αδύναμες τις περισσότερες φορές, σωματικά από εσένα.