THEM & I

Κεφάλαιο 6ο

...Previously on Them & I...
Πλήρωσα τον καφέ μου και πήγα να καθήσω σε ένα από τα τραπεζάκια στην γωνία όπου είχαν τους αναπαυτικούς καναπέδες.

Χάζευα στο κινητό μου όταν άκουσα το κουδούνι της πόρτας που σήμανε την είσοδο κάποιου. Διαπεραστικές τσιρίδες και γελοία με έκαναν να κοιτάξω από περιέργεια. Για κακή μου τύχη αναγνώρισα τις φυσιογνωμίες της παρέας μου μπήκαν.
Ήταν η γνωστή παρέα του σχολείου αποτελούμενη από 5 κορίτσια. Αρχηγός θα έλεγε κάποιος αυτή της κλίκας ότι είναι η Δήμητρα. Τη Δήμητρα την γνωρίζω από το 2α γυμνάσιο. Είχε μόλις μεταφερθεί από άλλο γυμνάσιο για λόγους που δεν με ενδιέφερε ποτέ να μάθω και έκανε αισθητή την παρουσία της, αντιμιλώντας, κάνοντας φασαρία, δημιουργώντας καυγάδες και ασκώντας λεκτική βία σε οποιοδήποτε δεν συναντούσε τα στάνταρ της. Ερχόμασταν συχνά σε αντιπαράθεση μιας και δεν μπορούσα να μείνω άπραγη όταν γινόταν επιθετική σε άτομα που απλά υπήρχαν, είτε γιατί δεν της άρεσαν τα ρούχα τους, τα μαλλιά τους ή το βάρος τους. Ωστόσο γνώριζε πως να τα βάλει με την κοπέλα που συμπαθούν οι καθηγητές φανερά περισσότερο θα οδηγούσε σε όχι και τόσο καλό αποτέλεσμα για αυτή.
Τις υπόλοιπες κοπέλες δεν τις γνωρίζω διότι αλλάζουν συχνά, και δεν με ενδιαφέρει να μάθω ποιες είναι.

Αφήνοντας την πόρτα πίσω τους να κλείσει, κοίταξαν όλους όσους βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στην καφετέρια. Και για κακή μου τύχη, με εντόπισαν.

Κοιταχτηκαμε, μα ύστερα γύρισα την προσοχή μου στο κινητό μου. Για λίγο είχα ξεχάσει την ύπαρξη τους μέχρι που τις άκουσα να πλησιάζουν και να λένε η μια στην άλλη, «αυτή είναι» αλλά δεν έδωσα σημασία μιας και επίθεσα ότι δεν μιλάνε για μένα αφού δεν έχουμε τίποτα κοινό.

- Είσαι η Χριστίνα σωστά;
Ακούω την φωνή της Δήμητρας και αμέσως σκέφτομαι πόσο αυτό το σύμπαν με αντιπαθεί. Σήκωσα το βλέμμα μου από το κινητό μου για να βρω τη Δήμητρα να στέκεται διαγώνια μπροστά μου με ένα ψεύτικο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο της, μα ήταν εκνευρισμένη. Η τσίχλα η οποία μασουλούσε πρέπει να είχε γίνει λάστιχο, αλλιώς δεν θα υπήρχε εξήγηση για το τόσο έντονο μασούλισμα.

Χρ: - Εμ ναι η ίδια. Μπορώ να σε βοηθήσω με κάτι;
είπα και δεν θυμάμαι να έχω χαμογελάσει πιο ειρωνικά στην ζωή μου αυτή. Φάνηκε να νευριάζει με το ύφος μου.

Έγνεψε στις κοπέλες που ήταν μαζί της να πάνε να κάτσουν σε ένα τραπεζάκι παραδίπλα, πριν σκύψει μπροστά στο τραπεζάκι μου.