(Unicode ver)
" Ni~~~"
ကလိုက်ခုန်လိုက်ပေါက်လိုက်နဲ့ ကစားနေရင်းနဲ့မှ...သူနားရောက်ချလာသော
babeကြီး...အင်း..အရင်ကသေးသေးလေးမို့ babeလေးခုဟာက!!
"ပြောလေ..babe ဘာလို့လဲ.."
အင်္ကျီစလေးကိုဆွဲရင်း....ခေါင်းကိုအတင်းငုံ့ခေါင်းနေတဲ့လူကြီးလေးဟာ
အရင်ပိစိလေးတုန်းကလိုမျိုး...ခေါင်းမာလွန်းသူလေးအဖြစ်ရှိနေတုန်း!!
"Babe ပုံပြောင်းတော့မယ်...ထင်တယ်...အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ!!"
နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ 5:30 အင်း~~ ညနေလည်းစောင်းနေပါပြီ!!
"ဒါနဲ့ babeသေးသေးလေးတုန်းကလည်း...အကုန်သိတယ်လေ...အခုပြောင်းသွားလဲဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ..အကုန်သိနေတာကိုပဲ"
"ဟင့်အင်း...သိလို့မရဘူးလို့..အဘိုးကပြောထားတယ်...အိမ်ပြန်မယ်..ဟင့်!!အခုပြန်ချင်တာပါဆို~~"
ရှိုက်သံလေးပါထွက်လာပြီမို့...မပြန်လို့ကတော့မဖြစ်တော့ပါ
ကလေးတွေလည်းကုန်သလောက်နီးပါး ပြန်ကုန်ကြပြီလေ
ကျန်တာတော့ဆရာမတွေကိုပဲအကူညီတောင်းရမှာပေါ့!!
"ဟုတ်ပြီ!! ဟုတ်ပြီ!! မငိုနဲ့တိတ်နော်...Niက ငိုတာကြိုက်လား? မကြိုက်ဘူးလား? ပြောပါဦး "
မျက်ရည်စလေးတွေဝဲနေတဲ့...မျက်ရစ်လှလှလေးတွေကိုဖွဖွလေးထိပြီး..မျကိရည်သုတ်ပေးမိတော့...
"ဟင့်!! Niက ငိူတာမကြိုက်ဘူး.."
တိုးတိုးလေးပြန်ပြောတာ..တကယ်တိုးတိုးလေးဆိုမှတိုးတိုးလေး~~
ဆရာမတွေကိုအကူအညီတောင်းပြီးတော့မှပဲ...သူလည်းအိမ်ပြန်ရတော့တယ်.....
ပိစိလေးကနေ လူကြီးလးအဖြစ်ပြောင်းသွားတဲ့ကောင်လေးကတော့ သူ့ဘေးဘက်မှာအိပ်ပျော်နေရှာပြီလေ~~~
ပိစိလေးကနေ...အရွယ်ကြီးလာပေမဲ့....သူbabeကိုအမှန်တကယ်ပင်မှတ်မိပါသည်...
babeကသာလျှင်သူအိပ်နေရင်...ပါးပေါ်နမ်းတတ်တာမျိုး...
ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး...ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲလှုပ်စိလှုပ်စိ လုပ်တာကတစ်မျိုး..
မနိုးမချင်း..အော်နေတတ်တာလည်း..သူ့babeတစ်ယောက်တည်းရှိတာမို့
သူထိတ်လန့်သွားခြင်းမရှိဘဲ...သိလိုက်ပါတယ်
