Περπατάω λοιπόν μες στην νύχτα και προσπαθώ να ελαττώσω το άγχος που κυριαρχεί την ψυχή μου... Προχωράω με γρήγορο βήμα για να φτάσω εγκαίρως στο σπίτι του... Προχωρώντας, πέρασα μπροστά από το παρκακι της γειτονιάς του και βλέπω κάποιον να κάθεται στις κούνιες με κατεβασμένο το κεφάλι... Θα έλεγα πως διακρίνω μια ανδρική όψη... Ετσι, μιας που με "έτρωγε" η περιέργεια σκέφτηκα να περάσω μέσα από το πάρκο για να πάω στο σπίτι του..εκεί καταλαβαίνω πως όντως είναι ένα αγόρι στις κούνιες..τον πλησιάζω και σιγά σιγά διακρίνω περισσότερα χαρακτηριστικά...Εκείνη την ώρα με διακόπτει μια πολύ γνώριμη φωνή..η οποία φαινόταν να συνοδεύεται από μια δόση στεναχώριας..
Γεράσιμος: Τανια..? Ε..εσυ? - είπε προσπαθώντας να κρύψει τα δάκρυα του από την ήδη λυπημένη μορφή που είχε σχηματιστεί στο πρόσωπο του..
Γεράσιμε γιατί κλαις? Τι σου συνέβη? Τι έχεις?
Γεράσιμος: έκανα μια μεγάλη βλακεια που δεν θα μπορέσω να διορθώσω..χρειάζομαι χρόνο να χωνέψω τι βλακειες κάνω... Μου αξίζει η μοναξιά εξάλλου...
Μην στεναχωριέσαι ρε συ... Όλα θα πάνε καλά.. Είμαι σίγουρη.... Μην στεναχωριέσαι.... Όλα θα φτιάξουν..
Γεράσιμος: αχ ρε συ Τανια... Ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου.. - ο Γεράσιμος άρχισε να με πλησιάσει σαν να ήθελε μια μεγάλη αγκαλιά.. Εκείνη την ώρα με φιλάει μια φορά στο μάγουλο..δεν με πείραξε.. Φαινόταν πως είχε ανάγκη.. Μετά με πλησίασε λίγο περισσότερο... Κάποια στιγμή τα χείλια μας ενώθηκαν... Ένιωθα τα δάκρυα που κυλουσαν στο πρόσωπο του... Εκείνη την ώρα σταμάτησα απότομα το φιλί, τον κοίταξα με έκπληξη και άρχισα να τρέχω..
BINABASA MO ANG
Give it back
Short StoryΗ 17 χρονη Τανια είναι ένα άτομο κλειστό στον εαυτό του. Η μοναδική της διασκέδαση είναι να γράφει τα προσωπικά της στο μοναδικό της ημερολόγιο το οποίο της έκανε δώρο η κολλητή της Μαριανθη στα γενέθλιά της. Όμως το ημερολόγιο θα πέσει στα χέρια το...
