FORTY-TWO
Rose's POV
TAIMTIM kong tinitignan ang pinsan kong nakahiga at nakapikit sa hospital bed. Nabalitaan ko, almost two days na raw pero wala pa rin siyang malay kaya syempre as her cousin and family, I'm worried about her.
"Ah, Rose bakit walang nasabi sa amin si Clouie na nakabalik ka na?" nagkibit-balikat lang ako sa tanong ni Izzy. Kahit ako naman hindi ko rin alam ang dahilan kung bakit hindi niya sinabi.
"Kadarating ko lang kasi a few days bago ako pumasok sa AEA. Kahit siya nga nagulat din nung nakita niya kaming naghalikan ni Aiden."
"WHAT?!" gulat na sigaw niya at napatakip pa sa bibig niya.
"Y-you kissed Aiden?!" tanong niya na ikinalaki ng mata ko.
AKO?! Bakit ako? Bawal ba yung loko-lokong yun ang gumawa?!
"Hindi no! Hindi ako yung nanghalik. Si Aiden yun!" paliwanag ko pero sumingkit lang ang mga mata niya.
"Talaga lang ha?" tanong niya in malumanay voice pero singkit pa rin ang mga mata, tila hindi pa kumbinsi sa sinagot ko. "How dare him!"
"OO!" mabilisan kong sagot. "Kasi naglalasing siya noon at nakita ko. Medyo maingay ako kakapatigil sa kanya na uminom dahil mag-aalala ang pinsan ko. Doon rin niya nalaman na mag-pinsan kami ni Clouie at ayaw niya ata marinig yung name niya kaya imbis na patigilin, takpan ang bibig, suwayin or whatever. Hinalikan niya ako, kaya wala akong nagawa no'n kung hindi ang itulak siya. Ang kupal niya diba?"
"Ewan, LQ ata sila ni Clouie that time, kaya ganon." dugtong ko.
"Ah." she sighed. "Anyway, change topic. Saan ka pala nag-aral mula grade six?"
"Uhm, nag-aral ako sa All Girls School sa Korea nung grade six to first year pero trinansfer ako sa public school when i was second year."
"But anyway, may kapangyarihan ka ba?"
"Seriously? Of course I have, sino ba namang istudyante ang makakapasok dito ang walang kapangyarihan?" natatawa kong saad pero agad ring nawala nang makita ko siyang yumuko.
Bakit naman siya yuyuko ng ganyan?
"Hey,may nasabi ba akong masama? Are you okay?" tanong ko sa kanya pero ngumiti lang siya, e halata namang pilit.
"Mayroon kasi akong kakilala na istudyante dito at walang kapangyarihan." malungkot na saad niya na ikinanuot ng noo ko. How come?
"But paano mangyayari 'yon?" tanong ko "Sino naman yung istudyanteng yun?" dugtong ko pa.
"Me and Yvonne." mahinang saad niya sakto para marinig ko.
"What?! Eh paano kayo napunta dito? Pano niyo nakita ang school na ito? Pano kayo nakapasok dito? At bakit kayo nandito?" nalilitong sunod-sunod na tanong ko.
"Ewan ko rin? Atsaka ano ba yang sinasabi mong paano namin nakita 'tong school?" tanong niya. Napabuntong-hininga naman ako.
"Ganito kasi yan, ang AEA ay isang tagong school of elements na nakakapag-aral lang ang mga may kakaibang kapangyarihan. At ang paaralang ito ay nasa gitna ng forest at tinatago ng mga punong may mahika. Hindi nila ipapakita ang way papuntang school na ito kapag wala silang naramdamang kakaiba sa taong nawawala. Kaya parang imposible lang na nakita niyo..." pagke-kwento ko.
"Oh, okay ka lang?" at winagayway ko pa ang kamay ko sa mukha niya, doon palang siya bumalik sa reyalidad.
"H-ha?" tanong niya sakin.
"I said, are you okay?" pang-uulit ko.
"Y-yeah"
-
gets niyo na ba ang point ni Rose? Haha! Basta raw di ia-allow ng mga magic puno na makita ng mga tao ang school kapag di sila makakaramdam ng kapangyarihan doon sa tao.
BINABASA MO ANG
ADIANS ELEMENTAL ACADEMY (AEA)
General FictionHighest Ranking : #680 over 27.65k stories in Fantasy. The only question is, Are you ready to face the Pitfall? Because you are ENTERING THIS ACADEMY. WHERE THE HELL IS RELATED, WHERE YOUR LIFE COULD CHANGE or I should say MUST CHANGE. AND SCHOOL...