Meet The Royalties

Chapter 16 - Part 1

NOTE: REVISED. Editing and grammar check will follow.

-----

Zuko's POV

Masayang kasama ang mga kaklase ni Avery. I commend this school for having great students. Hindi lang talaga maiwasang pagpantasyahan kami ni Tristan. Lalo na ako. Wala eh gwapo.

Dumiretso kami sa parking lot na kasalukuyang nahipan ata ng hangin dahil walang mga tao.

"You two really like surprises. Hindi niyo naman kailangang pumunta pa rito."

"You can't really appreciate effort little sis. We are both busy but we find time just to visit you. Aren't you happy?" Pinalungkot ko pa ang boses ko para makonsensya siya pero hindi tinablan.

"You.are.not.busy." Ang punto niya ay nasa akin. "Ang pinagkakabusyhan mo lang naman ay ang mga babae mong hipon."

"Still I'm busy." I stated a matter of fact.

"Kuya!" Tukoy niyaTristan. "Why did you bring Kuya Zuko with you? Eh busy naman pala siya. Nakakahiya naman." Halata namang sarcastic ang pagkakasabi nito.

Napangisi naman ako at agad siyang nilapitan at inakbayan. "Naaa I still love you more than my girls little sis. I always have time for you." Agad niya namang tinangal ang pagkakaakbay ko.

"Okay you both need to stop talking." Sita ni Kuya Tritan. "This guy right here baby is the one who gets this idea to visit you." Napatingin naman siya sa akin at ngumiti naman ako ng nakakaloko.

"Ows?"

Tumango-tango si Tristan.

Napabuntunghininga ng malalim si Avery bago tumingin sa akin. "I miss you both."

Napangiti namna kaming dalawa ni Tristan. Even if Tristan doesn't seem to be a soft hearted person, Avery and my mother will always be an exemption.

Nilapitan kami ni Avery at sabay na niyakap.

"Ich vermisse dich Avery." Mahinang bulong ni Tristan

"Ich auch." Ang mahina ko ring bulong kay Avery. Mas mahigpit ang naging yakap nito sa amin.

Avery's POV

Bago pa mapugto ang hininga ng dalawa sa tindi ng yakap ko, ay bumitaw na ako. Ito yung pakiramdam na dati lagi ko silang kasama. Ngayon ako na lang mag-isa. At ngayong makita ko na sila ulit ay nakaramdam ako ng security.

Sumakay na sila sa kotse na mukhang pagmamay-ari ni Kuya Zuko. Si Kuya Tristan kasi ay nakabase sa Paris kaya hindi na siyang nagabalang bumili ng kotse rito.

"May gagawin kayo mamaya?"

Kinuha ni Kuya Tristan ang cellphone niya at mukhang iniscan ang schedule niya sa araw na ito. "Yeah. I'll have a meeting an hour from now. Why?"

Agad namna akong napailing. Busy sila nakakahiya namang abusuhin ko pa. Napakabusy pa naman ni Kuya Tristan.

"I was just thinking if you can come on our ball later but it's not really a big deal. You are busy Kuya." Nakita ko naman ang panghihinayang sa mukha nito.

"Babawi ako." Tumango naman ako at ngumiti.

"I can't come as well." Napatingin naman ako kay Kuya Zuko.

"Walang nagtatanong." Natawa naman ako sa pagbusangot ng mukha nito pero gwapo pa rin. "I know. I know. You can't come Kuya Zuko. I understand your needs. Kaya I will let you pass today."

Natawa naman ito.

"We will call you." Dagdag pa ni Kuya Tristan.

Tumango naman ako at tinanaw na lamang ang kotse nilang papalayo.