Chapter 23 - Where?

6.8K 178 6
                                    

NOTE: REVISED. Editing and grammar check will follow.

THIRD PERSON'S POV

Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata niya. Sobrang sakit ng katawan niya. Unti-unti niyang nakita ng liwanag. Patay na ba siya?

"Avery... " Napalingon siya sa taong nasa tabi niya. Katulad niya ay parang hinang-hina rin ito.

"Hmmm." Mabilis siya nitong niyakap at kahit hindi ko alam kung para saan ay niyakap niya rin ito pabalik.

"N-nasaan ako?" Humiwalay ito sa kaniya and she saw his eyes full of gentle and relief. "Anong nangyari?"

"You scared me to death Avery." Nakita niya ang paguhit ng ngiti sa mga labi nito.

"S-sino ka?"

---

Napatitig si Neon sa mga mata ni Avery at pinitik ito sa noo.

"Don't make some jokes on me Avery." Naging seryoso rin ang boses nito pagkatapos. Hindi magandang biro ang pagkakaroon ng amnesia. 

"Avery? Ako? Avery ang pangalan ko?" Agad siyang napatayo sa inis. Paanong wala itong maalala? Nabagok ba ito ng mahulog sila? Wala na siyang alam pa.

"Stop messing around." Pero hindi mawala ang kawalan ng rekognasyon.nito sa kaniya. Parang totoong hindi siya nito makilala. "You are not joking?"

Kunot noo naman itong tumango. "Sino ka ba?"

"Fuck!" Napasabunot pa siya sa sarili. Ito na nga sila't hindi alam kung saan, hindi pa makaalala si Avery. Ano na lang ang mangyayari s akaniyang dalawa. "Suit yourself. Kailangan nating makahanap ng matutulugan."

"Nawawala ba tayo?"

Tumango siya. "Tinulungan niya itong makatayo. "Kaya mo ba?" Tumango naman ito at umayos ng tayo.

"Kaya ko. Salamat."

Tumango naman siya. "I'm Neon by the way."

"Neon." Pag-uulit nito ng pangalan niya na parang nangungumpirma.

"Yes, Neon." Bumuntunghininga pa siya bago sinabayan itong maglakad sa dalampasigan.

Hindi niya alam kung abot pa ba ng kabihasnan ang lugar. Wal ni isang bahay o kaya nama'y mga kubo na maaari nilang tulugan. Hindi sila pwedeng matulog sa buhanginan. Maaaring magkasakit pa sila.

At isa pang problema ang pagkakaroon ng amnesia ng kasama niya. Amnesia nga ba? Parang napakaswerte nga naman niya. Nawawala na nga sila hindi pa makaalala si Avery.

"Gumawa na lang tayo ng matutulugan. Wala namang bahay dito." Suhestiyon nito na agad niyang sinangayunan.

"Stay here. I'll find things that we can use." Tumango naman si Avery. Naglakad na siya papalayo para maghanap ng mga pawid o ano mang pwede nilang gawing tulugan.

--

Palubog na ang araw nang matapos nilang dalawa ang maliit na barong-barong. Agad silang nahigang dalawa dahil sa pagod.

Nakapanghuli na rin siya ng makakain kanina. Hindi sa kaniya bago ang panghuhuli ng isda gamit ang kawayang may tulos. Nanguha rin siya ng buko na pwede nilang inumin.
"Let's make fire. You are freezing."

"Dito na ata tayo mamamatay." Hindi niya namana alam ang isasagot. He knew for sure that they are looking for them. "Maghuhukay na ba tayo?"

Mukhang biro lang naman ngunit iba ang interpretasyon niya dito. He hates talking about death.

Meet The RoyaltiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon