Chaotic Memories

Κεφάλαιο 1

Η ημέρα στην δουλειά μου ως νοσοκόμα, όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και περισσότερο κουραστική, με το να φτιάχνω τα δωμάτια των ασθενών, βάζοντας καθαρά σεντόνια στα κρεβάτια τους.

Έξω έβρεχε και μερικές αστραπές έκαναν την ψυχιατρική κλινική να φαίνεται ακόμα πιο τρομακτική από άλλες φορές.

Τα μάτια μου κοίταξαν τους δείκτες του ρολογιού, το οποίο βρισκόταν στον τοίχο, καθώς περπατούσα στον διάδρομο, έχοντας τελειώσει με το στρώσιμο και έδειχνε ότι ήταν η ώρα για το μεσημεριανό τους.

Που σήμαινε, ότι εγώ έπρεπε να τους προσέχω μαζί με άλλες νοσοκόμες και κάτι φύλακες την ώρα που έτρωγαν, σε περίπτωση που τα πράγματα ξέφευγαν εκτός ελέγχου, δηλαδή αν κάποιος ασθενής ξεσπούσε στα ξαφνικά.

Προχώρησα στην μεγάλη τραπεζαρία και παρατηρούσα γύρω μου τους ασθενείς, που καθόντουσαν στα τραπέζια και μπροστά τους, είχαν έναν δίσκο με το περιεχόμενο του φαγητού τους. Οι περισσότεροι από αυτούς βέβαια, ψιθύριζαν κάτι παράλογα πράγματα ή μιλούσαν μόνοι τους.

Κάποια στιγμή, άρχισα να αισθάνομαι ένα βλέμμα πάνω μου, να με κοιτάζει εξεταστικά, από μια ασθενή. Αρχικά την κοίταξα λοξά και ύστερα τα μάτια μου, ενώθηκαν με τα δικά της. Τα παγωμένα χαρακτηριστικά της, δεν έδειξαν κάποιο συναίσθημα.

Ξαφνικά σηκώθηκε από εκεί που καθόταν και ερχόταν προς το μέρος μου, κάνοντας με να πάρω μια κοφτή, τρεμάμενη ανάσα.

Έμεινα ακίνητη, προσπαθώντας να χαλαρώσω και να μην δείξω οτι φοβόμουν λίγο, καθώς αυτό ήξερα ότι τους ψυχαγωγούσε. Εκείνη ήρθε και στάθηκε μπροστά μου.

"Δεν πρόκειται να βγω ποτέ από εδώ. Δεν είμαι σίγουρη οτι πρέπει. Εννοώ δεν μπορούν απλά να παραβλέψουν το γεγονός ότι έπνιξα τα δύο μου παιδιά και στην συνέχεια σκότωσα τον άντρα μου" Είπε με ένα ικανοποιητικό χαμόγελο και μια λάμψη απόλαυσης πέρασε από τα μάτια της. Ήμουν σίγουρη ότι είχε θυμηθεί το περιστατικό. Την κοίταζα σαστισμένη και προσπάθησα να μην αφήσω τα λόγια της να με επηρεάσουν.

"Ήξερα ότι ο σύζυγος μου, τους είχε αδυναμία έτσι για να τον εκδικηθώ που με κακοποιούσε σεξουαλικά και σωματικά σχεδόν κάθε μέρα, αποφάσισα να του πάρω μακρυά ότι αγαπούσε πιο πολύ. Είχα σκοπό να τον κάνω να πονέσει, όπως πονούσα εγώ κάθε φορά.!" Συνέχισε να μιλάει εξιστορώντας μου τι πραγματικά είχε γίνει, χωρίς εγώ να έχω καταλάβει τον λόγο που μου τα έλεγε όλα αυτά.