"Πρέπει να γνωρίζει τι συνέβη στην αδερφή της. Άλλωστε αργά η γρήγορα θα το καταλάβει μόνη της, όταν η Anna δεν θα ξανά εμφανιστεί ανάμεσα στους άλλους ασθενείς" Είπε μια νοσοκόμα και ο Jake χαμήλωσε το κεφάλι του.
"Συμφωνώ. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να της το πεις Jake" Είπε άλλη μια.
"Να μου πει τι..;" Εμφανίστηκα μέσα στον χώρο, έχοντας ακούσει την μισή απομακρυσμένη συζήτηση τους και τους διέκοψα. Ο Jake σήκωσε το βλέμμα του και οι ματιές μας ενώθηκαν. Υπήρχε μια έντονη θλίψη στα μάτια του και το συναίσθημα και οι υποψίες, του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, επιβεβαιωνόντουσαν σιγά-σιγά.
"Jake..;" Τον ρώτησα με τρεμάμενη φωνή και εκείνος δεν απάντησε.
"Τι συμβαίνει..;" Τον ξανά ρώτησα ανήσυχη και ο Jake ερχόταν προς το μέρος μου διστακτικά.
"Emily, λυπάμαι" Είπε και στάθηκε μπροστά μου. Βούρκωσα επικίνδυνα καταλαβαίνοντας αμέσως για τι πράγμα μιλούσε.
"Την-Την είχα μπροστά μου και της περιποιούμουν κάτι τραύματα. Μου απέσπασε την προσοχή, ενώνοντας τα χείλη της με τα δικά μου και ύστερα άρπαξε ένα νυστέρι και με αυτό έκοψε τον λαιμό της" Μου διηγήθηκε το περιστατικό από ότι είχε γίνει.
"Όχι..! Όχι..!" Είπα και ένα νευρικό γέλιο ξέφυγε από τα χείλη.
"ΌΧΙ..! ΓΙΑΤΊ..;" Φώναξα και τα χέρια μου έτρεμαν μαζί με τα χείλη μου.
"ΣΑΣ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΎΤΗΚΑ. ΣΑΣ ΤΗΝ ΆΦΗΣΑ ΕΔΏ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΊΔΕΤΕ ΈΤΣΙ..; ΑΦΉΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ..;" Ούρλιαξα και χαστούκισα τον Jake δυνατά. Το κεφάλι του γύρισε στο πλάι και έπιασε το μάγουλο του που έτσουζε από τον πόνο. Η όραση μου θόλωσε και εγώ έπαιρνα βαθιές ανάσες.
Σταμάτησα, ένιωσα μια ζαλάδα, παραπάτησα και έκλεισα τα μάτια μου. Ήταν σαν να λιποθύμησα για λίγα δευτερόλεπτα όταν τα άνοιξα ξανά. Κάτι είχε αλλάξει μέσα μου. Είχα μια ψυχρή έκφραση και τα χαρακτηριστικά μου ήταν παγωμένα, δίχως συναίσθημα. Χαμογέλασα ειρωνικά και κοίταξα τις νοσοκόμες.
Επιτέθηκα σε μια και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό της πνίγοντας την, δίχως να της αφήνω περιθώριο για ανάσα. Οι κόρες των ματιών της γύρισαν προς τα πάνω και μου έπιασε τα χέρια για να μου τα διώξει, αλλά είχα περισσότερη δύναμη. Τα μάτια της έκλειναν και την άφησα να πέσει κάτω νεκρή καθώς άφησε την τελευταία της ανάσα.
YOU ARE READING
Chaotic Memories
Mystery / Thriller"Εκείνος φταίει" Είπε έντρομη και το σώμα της έτρεμε. Την κοίταξα μπερδεμένη, εφόσον δεν ήξερα σε ποιον αναφέρεται. "Ποιος..;" Αναρωτήθηκα και εκείνη αγνόησε το σχόλιο μου, συνεχίζοντας να μιλάει. "Εκείνος είναι η αιτία που βρίσκομαι εδώ. Εκείνος εί...
