Την επόμενη μέρα, βρήκα τον Jake να στέκεται στον διάδρομο στην είσοδο του ιδρύματος και τον πλησίασα.
"Jake μπορώ να σου πω λίγο..;" Τον ρώτησα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει.
"Ναι, πες μου" Απάντησε.
"Εμ.." Ξεκίνησα διστακτικά. "Πρόκειται για την Anna. Η συμπεριφορά της είναι τόσο βίαιη" Είπα φοβούμενη κάπως την συζήτηση που κάναμε,καθώς δεν ήξερα τι θα ακολουθούσε.
"Emily, όπως ξέρεις η Anna έχει χειροτερέψει πάρα πολύ από όταν ήρθε εδώ." Είπε και εγώ έγνεψα λίγο παραξενεμένη, παρόλο που ακόμη δεν ήξερα τον λόγο που βρισκόταν εδώ.
"Δυστυχώς διαγνώστηκε με μανιοκατάθλιψη και ψυχική διαταραχή.." Αποκρίθηκε και εγώ έμεινα ακίνητη, σοκαρισμένη και ανήμπορη να πω το οτιδήποτε.
"Δ-Δεν μπορεί. Κάποιο λάθος έχει γίνει" Είπα, προσπαθώντας να δικαιολογήσω την στάση της Anna.
"Λυπάμαι Em" Είπε και χαμήλωσα το βλέμμα μου, προσπαθώντας να μην κλάψω μπροστά του.
Ήμουν έτοιμη να τον προσπεράσω, κάνοντας ασταθείς δρασκελιές, όταν ένας έντονος, δυνατός πόνος διαπέρασε το κεφάλι μου και μόρφασα, φέρνοντας τα δάχτυλα μου στους κροτάφους μου.
Ο βηματισμός μου σταμάτησε και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Jake, ο οποίος βρέθηκε ξαφνικά δίπλα μου.
"Emily..;" Είπε ο Jake και έσφιξα δυνατά τα μάτια μου, καθώς ο πόνος δυνάμωνε.
"Anna" Ξεκίνησα έχοντας μερικές αμφιβολίες και με κοίταξε αδιάφορα.
"Πώς θα σου φαινόταν, αν πήγαινες και μιλούσες σε κάποιον, έτσι ώστε να σε βοηθήσει..;" Είπα και το βλέμμα της ήταν σοβαρό.
Μια θολωμένη σκιά με είχε κολλήσει στον τοίχο και με άρπαξε τόσο σφιχτά από τον λαιμό μου, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αναπνεύσω.
"Emily..!" Για άλλη μια φορά η ανήσυχη φωνή του Jake ήχησε. Σήκωσα το κεφάλι μου και προσπάθησα να συγκεντρωθώ σε εκείνον, διότι εκείνη την στιγμή ο Jake, ήταν λουσμένος σε ένα φως τόσο λευκό και εκτυφλωτικό.
"Τι συμβαίνει Emily..; Για ποιον λόγο είσαι εδώ..;" Με ρώτησε με απαλή φωνή παροτρύνοντας με να του πω και χαμήλωσα το κεφάλι μου για λίγο.
"Μπορείς να με εμπιστευτείς ξέρεις."
"Emily είσαι καλά..;" Ξανά ρώτησε ο Jake και δάγκωσα τα χείλη μου για να μην ουρλιάξω.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Chaotic Memories
Gizem / Gerilim"Εκείνος φταίει" Είπε έντρομη και το σώμα της έτρεμε. Την κοίταξα μπερδεμένη, εφόσον δεν ήξερα σε ποιον αναφέρεται. "Ποιος..;" Αναρωτήθηκα και εκείνη αγνόησε το σχόλιο μου, συνεχίζοντας να μιλάει. "Εκείνος είναι η αιτία που βρίσκομαι εδώ. Εκείνος εί...
