Κεφάλαιο 8

55 55 2
                                    

Είχαν περάσει οι 3 μέρες που η Anna έπρεπε να βρίσκεται στην απομόνωση και σήμερα η τιμωρία της τελείωνε, που σήμαινε ότι θα ξανά βρισκόμουν σύντομα ξανά κοντά της.

Ήμουν μέσα στον χώρο που θα έφερναν την Αnna, όταν η πόρτα ξαφνικά άνοιξε, βλέποντας έναν φύλακα να την κρατάει από το μπράτσο της και να την μεταφέρει με τους άλλους ασθενείς.

Η Anna φαινόταν ακόμα πιο ψυχρή από την προηγούμενη φορά, κάτι το οποίο με φόβισε. Έμοιαζε σαν κάτι να σκαρώνει.

Την άφησε και εκείνη αποτραβήχτηκε από κοντά του με ένα μισητό βλέμμα. Η ματιά της καρφώθηκε πάνω μου και με πλησίασε τρομαγμένη, πιάνοντας με από τους καρπούς μου δυνατά.

"Emily" Είπε με τρεμάμενη φωνή και κατάλαβα ότι προσποιούνταν, καθώς μέχρι πριν λίγο είχε παγωμένα χαρακτηριστικά.

"Πάρε με πίσω στο σπίτι σε παρακαλώ" Με ικέτευσε και τα μάτια της βούρκωσαν.

"Εκείνο το μέρος που με πήγαν ήταν απαίσιο." Συνέχισε να μιλάει χαμηλόφωνα και το σώμα της έτρεμε.

"Anna, συγνώμη αλλά δεν έχω το δικαίωμα να σε πάω πίσω στο σπίτι. Δεν.. Δεν με αφήνουν" Προσπάθησα να της εξηγήσω αλλά εκείνη κουνούσε το κεφάλι της πέρα δώθε, χωρίς να θέλει να με ακούσει, κλείνοντας τα μάτια της σφιχτά.

"Θέλει να μου κάνει κακό. Γαμώτο Emily βοήθησε με" Είπε και μερικά δάκρυα κύλησαν στα μάγουλα της.

"Ποιος θέλει να σε βλάψει Anna..;" Ρώτησα και σήκωσε το δάχτυλο της και μου έδειξε τον Jake. Για άλλη μια φορά τον κατηγορούσε για κάτι όπως όταν πρώτο ήρθε. Συνοφρυώθηκα και τον κοίταξα που ήταν ακουμπισμένος με την πλάτη του στον τοίχο και με παρατηρούσε ήδη απογοητευμένος. Τα χείλη του ήταν σε μια ίσια γραμμή και τράβηξα το βλέμμα μου μακριά του και γύρισα την προσοχή μου πάλι στην Anna.

"Ο Jake..; Anna αποκλείεται, ο Jake υποσχέθηκε να σε φροντίζει, δεν θα σε πλήγωνε ποτέ" Της είπα και φάνηκε να θυμώνει με την απάντηση μου.

"Δεν μπορείς να με αφήσεις μόνη μου μαζί του..! Σου λέω θέλει να με βγάλει τρελή και ότι έχω κάνει φρικτά πράγματα για να μην βγω ποτέ από εδώ..!" Είπε έντονα.

"Anna, είτε σου αρέσει είτε όχι νοιάζεται και του έχω εμπιστοσύνη για να σε επιβλέπει.!" Της φώναξα και εκείνη εξοργίστηκε περισσότερο. Με άφησε και έκανε μερικά βήματα πίσω.

"Δεν είναι αυτός που νομίζεις..!" Είπε απότομα και γύρισε την πλάτη της προς τα εμένα, κρατώντας έπειτα κάτι στο χέρι της σφιχτά. Το κεφάλι της ήταν χαμηλωμένο και τα μαλλιά της έπεφταν μπροστά στο πρόσωπο της.

"Λυπάμαι Emily, αν δεν είσαι με το μέρος μου, δεν θα υπάρχεις καθόλου. Θα φροντίσω να σε καταστρέψω" Ψιθύρισε και σήκωσε το κεφάλι της, ερχόμενη προς το μέρος μου. Εμφάνισε το γυαλί που κανείς δεν είχε παρατηρήσει όταν το πήρε και πριν προλάβω να αντιδράσω, με έπιασε και με γύρισε, έτσι ώστε η πλάτη μου να είναι προς τα εκείνη.

Ακούμπησε το γυαλί στον λαιμό μου και τα χείλη της ήταν κοντά στο αυτί μου.

"Αν τολμήσεις να κάνεις κάποια ανοησία θα σου κόψω τον λαιμό" Ψιθύρισε στο αυτί μου απειλητικά και τρομοκρατήθηκα.

Ο Jake βλέποντας το σκηνικό, 'έσπρωξε' τον εαυτό του μακριά από τον τοίχο και με πλησίαζε μαζί με δύο ακόμα άντρες νοσοκόμοι.

"Emily.." Είπε σοκαρισμένος και πήγε να με πλησιάσει, αλλά η Anna ξεκίνησε να προχωράει προς τα πίσω, αναγκάζοντας με να την ακολουθάω απρόθυμα.

"Μην πλησιάζεις γαμώτο..!" Φώναξε και πίεσε το γυαλί πιο πολύ στον λαιμό μου, για να τους τρομάξει.

"Ηρέμησε. Μην κάνεις κάτι που θα μετανιώσεις" Είπε ο Jake, τεντώνοντας τα χέρια του μπροστά.

Προχωρούσαμε προς τις πόρτες της τραπεζαρίας και βγήκαμε από εκεί μέσα, με τον Jake και τους άντρες να μας ακολουθούν ακόμα.

"Ηρέμησε. Χαλάρωσε" Συνέχισε να λέει ο Jake για να ηρεμήσει την Anna και εκείνη με κρατούσε σφιχτά κοντά της για να μην ξεφύγω.

Περπατούσαμε προς τον διάδρομο, για να πάμε στην είσοδο του κτιρίου.

"Μην το κάνεις αυτό" Είπε ο Jake και με πλησίαζε αργά.

"Κάνε πίσω Jake" Είπε η Anna προειδοποιώντας τον.Δεν έδωσε σημασία στα λόγια της Anna και με κοίταζε ανήσυχος.

"Που θα πας..;" Ρώτησε και η Anna εξακολουθούσε να φτάνει την πόρτα για να βγούμε έξω.

"Μακριά από εδώ.!" Είπε φωνάζοντας και ο Jake προχώρησε λίγο ακόμα μπροστά.

"Πέτα το γυαλί..!" Την πρόσταξε και εγώ τον κοίταζα παίρνοντας βαθιές ανάσες.

Η Anna τον αγνόησε και το επόμενο λεπτό ο Jake, έκανε κάτι που με έπιασε απροετοίμαστη. Μου όρμησε και με άρπαξε από την μέση ρίχνοντας με κάτω, μαζί με την Anna. Το γυαλί γλίστρησε από το χέρι της, ύστερα από την πρόσκρουση της με το έδαφος και κύλησε πιο πέρα.

O Jake, ήταν από πάνω μου και με κρατούσε σφιχτά από τους καρπούς, με τα χέρια μου να είναι λίγο πιο πάνω από το κεφάλι μου λυγισμένα.

"Όχι..! Άφησε με Jake..!" Φώναζα και ταρακουνούσα όλο μου το σώμα, χτυπιόμουν και κουνιόμουν υπερβολικά πολύ για να ξεφύγω από εκείνον, αλλά η λαβή του ήταν πιο δυνατή.

"Emily.. Emily.. Θέλω να ηρεμήσεις" Είπε με απαλή φωνή στην προσπάθεια του να με καθησυχάσει και γύρισα το κεφάλι μου στο πλάι, όσο το στήθος μου ανεβοκατέβαινε γρήγορα.

Κοίταξα ξανά τον Jake και έκανε κάτι που δεν περίμενα. Με ανακάθισε απότομα και με πήρε στην αγκαλιά του σφιχτά, με το κεφάλι μου στο στέρνο του.

Chaotic Memories Where stories live. Discover now