My First Love •~Taehyung FF~• ||COMPLETED||

Chapter 2

Jinhee's POV

Lagot...

"You the two of you! 2 hours of detention after school!" Sigaw ni Prof

"Go out of my class! Now!" Sinasabi ko na nga ba eh! Huhuhu!

Agad naman akong lumabas dala-dala ang gamit ko. Sumunod naman yung gunggong.
Siguro pupunta na lang ako sa rooftop.

Tambayan ko kasi yung rooftop since mapunta ako dito. Kaso, hindi na ako nakapunta ulit dahil doon sa gunggong na iyon.

Pagkarating ko sa rooftop ay umupo agad ako sa isa sa mga upuan doon at inilapag ang bag ko. Pinkit ko ang mga mata ko upang damdamin ang bawat simoy ng hangin na tumatama sa mukha at buhok ko nang biglang may narinig akong bumukas at sumarang pinto.

Shit! Baka yung janitor yun! Agad naman akong naghanap ng pwedeng pagtaguan at nakahanap naman ako ng isang malaking pader hindi kalayuan sa pwesto ko.

At dahil nga isa akong runner, dali dali akong tumakbo papunta doon pero bago pa iyon mangyari ay may narinig naman akong sumigaw ng pangalan ko.

Ok sino yun?

Nilingon ko naman kung sino iyon at nakita ko lang naman ang pinaka kinaiinisan ko sa buong buhay ko habang hingal na hingal at pinagpapawisan...

"Saan... ka.. ba... nagpup... punta?" He asked panting.

"And why do you care?" I playfully asked him

"Syempre kapag nawala ka wala na akong mapagti-tripan..." sabi niya nang mahabol niya na ang hininga niya...

Bumalik na lang ako sa pagkaka-upo ko at sumandal at pumikit. Letse naman natakot ako dun ah! Naramdaman ko naman na may umupo sa tabi ko kaya naman napadilat ako at nakita ko naman siya na nakatingin sa akin.

"Bakit ba nandito ka?! Alis nga! Place ko to eh!" Sigaw ko sa kanya

"Alam mo mas maganda ka kapag nakapikit... Kaso dumilat ka eh, nagmukhang asong galit katuloy. Dapat yata pumikit ka na habang buhay eh" he said with playfull face and with smirk too. I frowned at what he said. Ako? Gusto niya pumikit habang buhay? Tsk... na offend talaga ako

Agad naman akong umayos ng upo dahil masyado na akong na-offend at nawalan na din ako ng gana sa pagiging galit sa kanya...

Maya-maya lang nakita ko mula sa gilid ng mata ko na unti unting nagbabago yung mukha niya... yung parang unreadable face? Basta.!

"Oy galit ka na niyan?" He said while nudging my arms

"Oy biro lang! Di ko naman alam na ganyan ang magiging reaksyon mo eh. Iinisin lang naman dapat kita kaso hindi ko na-realize na ganyan magiging reaksyon mo... uyy! Galit ka pa rin? Bahala ka... Ah! Alam ko na..." dire-direto niyang sabi... At ano naman ang pina-plano nitong gunggong na ito?!

Napatingin naman ako sa kany dahil sa paulit ulit niyang pangangalabit niya sa akin... Akala ko ipa-prank niya lang ako pero pagkaharap ko sa kanya ay napapigil ako ng tawa...

Yung mukha niya kasi nakakatawa. Yung ngiti niya pang-monggoloyd na sinadya niya tapos nakaduling siya. I can't help it but I giggled at it.... And he notice it.

"Ha! Natawa ka! Yieee natawa siya hahaha" parang bata nuyang sabk

"Yah! It's just a giggle alright!?" I shot back

"Haha! At least i made you smile again."