My First Love •~Taehyung FF~• ||COMPLETED||

Chapter 13

Jinhee's POV

Nakakulong pa rin ako sa condo namin sa Seoul magisa dahil lang sa pesteng kabit ng nanay ko.

Actually, meron naman talaga kaming sariling bahay. Pero doon daw mag-stay yung kabit niya kaya ako na muna dito sa nag-iisang pagmamayari ni Mommy na condo

As in magisa lang ako. Akalain niyo yun? 5 and a half pa lang ako magisa na lang ako sa kwarto.

Naisipan kong mag-kalikot muna ng ipad ko pero nang akmang kukunin ko na iyon ay may narinig akong pagsabog

Sa sobrang takot ko ay hindi na ako nakagalaw sa pwesto ko.

Maya maya lang ay may nakikita na akong usok na pumapasok dito sa kwarto ko.

Napagdesisyonan kong lumabas para iligtas ang sarili ko. Nang makalabas na ako ay bigla namang nasira at bumukas ang pinto sa harap lang ng room ko

Makapal na ang usok kaya wala ako masyadong makita. Pero nang makarinig ako ng iyak ng bata ay bigla akong natauhan

May iba pang tao!

Kailangan mailigtas siya kasi baka mabagal na naman ang mga rescuer at baka maiwan siya

Nakita ko na yung batang laaking umiiyak na nakaupo sa may gilid ng kabinet.

"Bata halika rito! Labas na tayo!" Aya ko

Hindi siya umimik at nakatingin lang siya sa akin habang umiiyak.

Napairap ako sa kawalan bago ko siya pinuntahan. Nang makarating ako sa harap niya ay lumuhod ako para magkapantay kaming dalawa.

Pero nagulat ako nang may nakita akong sugat sa may colar bone niya. Mesdyo mahaba ito pero hindi malaki, pero medyo malakas din ang pagdugo nito

"Oh my! Tara na! Bilis!" Pagpanic ko

Umiling siya

"Hayst! Ano ba pangalan mo, bata?" Tanong ko

"Te--tehun" aniya

Tehun? Anong klaseng pangalan 'yun?

"Huh? Tehun? Oh siya, Tehun. Halika na para maligtas na tayo. Tiyak na nagaalala na magulang mo sa iyon" aya ko ulit

"H-hindi Tehun ang pangalan ko... b-bulol ako t-ta e-et" aniya

Halata naman. Gusto ko sana tumawa pero pinigilan ko na lang kasi naawa ako sa kanya.

Kung bulol siya sa S, ibig sabihin ang pangalan niya ay Sehun?

"Ahh. Sehun... Ako nga pala si Jinhee, at inaaya na kitang lumabas dito para hindi tayo mamatay" sarkastiko kong pagpapaliwanag sa kanya

Tumango siya at sinimulan na namin ang paglakad papalayo sa malapit ng masunog na condo.

Nang makalabas kami sa kwarto ay tatakbo na sana kami papuntang hagdan. Pero bago pa mangyari iyon ay biglang may bumagsak sa amin at tuluyan na nawalan ng malay.

Oh god!

"Chubs?!" Di makapaniwalang sabi ko

Tumango siya at niyakap ko naman siya.

"Oh my God! Na-miss kita!" I exclaimed

Naging magkaibigan kasi kami pagkatapos ng pangyayaring iyon. Parehas pa kaming may medyo malaking peklat sa likod dahil sa bumagsak sa aming kahoy na medyo mainit. Tapos, pagkatapos yata ng 2 years ay lumipat na ulit kami ni Mommy dito sa Daegu kaya nagkahiwalay kami