Dubious In Love

Chapter 6

Chapter Six:

IT WAS A ONE LONG ride bago namin narating ang sinasabing lugar nitong kapatid ko. Pag aari daw ito ng kakilala niya at madalas siyang pumupunta dito noong nag aaral pa siya.

Inilibot ko ang paningin sa loob ng Secáda, and my mouth literally hang open because the entire mall is made of glass except the ceilings that seperates the floors. Pareho kaming napahinto ni Kuya sa gitna ng establisyemento, he looks nostalgic habang ako ay hangang hanga sa magandang interior maging sa exterior ng building. It's more like, half of the place is a shopping mall which is the inside while the other half is full of different plants which located outside. Two words that in the end still collides.

Increíble

May water fountain na bumubuga ng tubig na pormang ipo-ipo. Wow, I saw like this one too when I was in Peru. At dikit dikit na mga consignment stalls na nagtitinda ng dessert, steaks, chickens, seafoods, café, souvenirs, and photobooths that arranged in a circle to meet the shape of the mall so it would still look as a whole. There's also a small playground just perfectly lies above the well cleaned and cut bermuda, there are children who are playing as of now.

Hmm, kids and their little guileless obsession.

"This is a great place," namamanghang ani ko at umikot ikot pa.

"I agree, though it kind of changed. I mean, yeah, but in a good way. I have a lot of memories in this place."

Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa huminto kami sa tagong bahagi ng lugar. Hindi mo mahahalata maliban na lang kung nakapunta kana dito. Bumungad sa amin ang maraming paintings and foreign sculptures. The place is not big, just enough to accomodate a hundred of people aside from the paintings and stuffs.

"Welcome to Pittorescó, princess."

Sinundan ko siya hanggang sa makapasok kami. Isa isa kong nilalapitan ang mga paintings na nakadisplay at hinahawakan. Mysterious and unique. I love paintings and sculptures iyon nga lang ay wala akong talento doon.

The sculptures are well chiseled and sophisticated. I notice that all of them has numbers, from 90's up to this year. Ang sculpture na para sa ngayong taon ay isang babae na may dalawang pigura ng baboy sa gilid. Tribute for the year of the pig, siguro. Naglibot libot pa ako at walang pinalampas lahat ng nakikita ko ay nilalapitan at kinukuhanan ng litrato.

"Ops! I'm sorry." hinging paumanhin ko ng may makabunggo ako. Saglit ko lang itong nilingon at tanging balikat niya lang ang nakita ko. I didn't face but I know it's a him because the picturesque stuffs are hypnotizing me.

Ilang minuto pa akong naglibot libot bago umupo sa gilid na bahagi. When my butt touches the comfy sofa, ang sakit dahil sa kaninang paglalakad ko ay unti unti kong naramdaman. Minasahe ko ang dalawa kong binti at umayos ng upo. Ni hindi ko na alam kong nasaan si Kuya, ang natatandaan ko ay kumaway siya kanina bago tinungo ang east wing ng Pittorescó at dahil masyado akong occupied ay tumango lang ako.

Mula sa aking kinauupuan ay hinanap ko siya sa kabuoan ng lugar ngunit hindi ko siya makita. I jerk my hands in my pocket for my phone and compose a message.

Where are you? I can't find you. I'm in the west wing, in the sofa. Come find me.

Ibinulsa ko iyon ng wala akong matanggap na reply. Tumayo ako para sana hanapin na lang siya ng may mabunggo ulit ako.

"Sorr—"

"Strike two, Aedel. Careful, please."

Napasinghap ako ng marinig ang boses na iyon. Iisa lang ang taong tumatawag sa akin ng pangalang iyon . That deep voice.