MÜPTELÂ

RÜYA

Selamun aleyküm arkadaşlar. Yeni bölüm biraz geç olsa da geldi. Keyifli okumalar diliyorum. Voteleyip yorumlarınzı benimle de paylaşırsanız çok sevinirim :))

Hee bu arada 😁 Bera'nın okudığu duayı sabah ve akşam üçer defa okumanızı tavsiye ederimm

Allah'a emanet olun.

Selâm ve dua ile.

*********

BEHREM

Arabaya binip uzaklaştığında arkasından bakmakla yetinmiştim,neydi şimdi bu ? Aklı sıra benimle oyun oynuyordu. Omuzumda tonlarca yük ve kafamın içerisinde dönen o kadar çok bilinmezlik varken bir de Bera ile uğraşacak halim yoktu.

"Behrem,daha ne kadar yola bakacaksın ablacım?"

Ablamın sesi ile ona doğru döndüm,gözlerim kocaman açıldı. Içeri girip alel acele ayakkabılarımı çıkarttım ve odaları dolanmaya başladım.

"Behrem,ne yapıyorsun?"

"Abla,Melek nerede?Unuttun değil mi? Benim telaşımla onu evde mi unuttun?"

Ablam cevap vermeden ardı ardına soruları sıralamıştım. Gülme sesi duyduğumda derin bir oh çektim ve ablama döndüm.

-Şaka yapıyor olmalısın,kızımı unutacak kadar bunamadım.

-Nerede o zaman?

-Seni öyle kötü görünce ne yapacağımı şaşırdım. Yüsra'yı aradıktan hemen sonra Emre'ye mesaj attım.

-Gecenin köründe mesaj mı attın abla ? Gerçekten nasıl aramak yerine mesaj atabilirsin ki?

-Uyumadığını biliyordum,Behrem.

-Hayır,anlamadığım acil bir durumda senden başka kimsenin aklına mesaj atmak gelmez. Neden aramadın ?

Ablam cevap vermek yerine telaşla açık bıraktığım dış kapıyı kapattı ve koltuğa oturdu.

-Cevap vermeyecek misin ?

-Konumuz o değil ablacım. Melek emin ellerde merak etme. Emre geldi aldı. Şuan anneannesinin kollarında uyuyordur;mışıl mışıl.

Ablamın söyledikleriyle rahatlamıştım fakat içim bir an sızladı. Yavaş adımlarla ablamın karşısında duran koltuğa oturdum. Nasıl bir anne baba kızını merak etmez,nasıl bir kardeş şu durumda endişelenmezdi?!. Telefonum bir kere bile çalmamıştı.

-Ah,doğru ya.

Hızlıca kalkıp telefonumu aramaya koyuldum.
Koltukların arasına bakıyordum ama yoktu.

-Abla iki saniyecik kalkar mısın? Telefonumu oraya düşürmüş olabilirim.

-Behrem,telefonu ne yapacaksın sabahın köründe?

-....

Ablama nasıl bir bakış attıysam. Yerinden kalkıp yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı.

-Annem ve babam beni arayıp seni sordular ablacım. Ben de durumunu anlattım.

Ablamın şuan yalan söylediğini o kadar iyi anlıyordum ki. Ben üzülmeyeyim diye yapıyordu biliyordum ama fazlasıyla zoruma gitmişti.