სიყვარული ყოველთვის იმარჯვებს (დასრულებულია)

მეთორმეტე თავი

ლისას pov

სახლში ნახევარ საათში მივედი. რაღაც მჭირდა, მაგრამ რა არ ვიცი. იმ ცეკვის შემდეგ თავს უცნაურად ვგრძნობ. ჯენის ყურადღებაც არ მივაქციე ისე ავედი ჩემს ოთახში. კაბიანად დავწექი საწოლში და თავი ბალიშში ჩავრგე. ვიცოდი ჯენი შემოვიდოდა ჩემს ოთახში, ასეც მოხდა.

- ლისა რა გჭირს? რამე მოხდა წვეულებაზე?
საწოლზე ჩამოჯდა ჯენი.

- კი, მე და სეჰუნმა ვიცეკვეთ
ვთქვი და ბალიშიდან თავი ავწიე.

- და რა ამის გამო ხარ ასე?
სიცილი დაიწყო ჯენიმ.

- აუ ნუ დამცინი ჯენი. რაღაც მჭირსს.
(მოწყენილი სახით)

- არააააა
უეცრად წამოიყვირა ჯენიმ.

- რა? ჯენი რამე ხდება?
(მე)

- ვაიმე ვერ ვიჯერებ. ძაან ცუდად ვარ....
სიცილი დაიწყო ჯენიმ.

- გოგო ღერღე რამეე
თავში ვსთხლიშე ჯენის ხელი.

- ვიცი რაც გჭირს და ეს არცისე კარგია.
თქვა ჯენიმ, უკვე სერიოზული სახით.

- რა მჭირს?
(მე)

- შენ........ შენ........
(ჯენი)

- შენ, შენ, რა შენ? თქვი რაა.
(მე)

- მაცადე გოგო. როლებში შეჭრაც არ მაცადეს რაა. კარგი გეტყვი. შენ სეჰუნი გიყვარს.
ისეთი სახით შემომხედა ჯენიმ, თითქოს ისეთი არაფერი უთქვია.

- ეეჰ ჯენი ძაან გაკლია.
(მე)

- მე ეგრე არ ვფიქრობ. შენ ეხლა გამოიცვალე და ძილის წინ იფიქრე ყველაფერზე.
თქვა ჯენიმ და ოთახიდან გავიდა.
მე საღამურები ჩავიცვი და საწოლში ჩავწექი. ჯენის დავუჯერე და ვიფიქრე სეჰუნზე. სააბოლოოდ გამოვიტანე დასკვნა და მივხვდი რომ........ სეჰუნი მომწონს. სიყვარულზე ჯერ ადრეა საუბარი. გულდასაწყვეტი ის არის რომ მას შეყვარებული ჰყავს და თან გოიმს მეძახის. ვერანაირად უნდა მიხვდეს რომ მომწონს.

დილით ადრე გავიღვიძე, ნუ სხვა გზა არც მქონდა. სააბაზანოში შევედი და სახე მოვიწესრიგე, შემდეგ კი ტანსაცმლის არჩევას შევუდექი. მალე მოვემზადე: