სიყვარული ყოველთვის იმარჯვებს (დასრულებულია)

მეთექვსმეტე თავი

მთელი სახლი დავალაგე, ოთახები, სამზარეულო, სააბაზანო, სარდაფი, ეზო და ასეშემდეგ. ძალიან ვიყავი დაღლილო, ასე მგონი მთელი ჩემი ცხოვრების მანძილზე არ დავღილილვარ. სასტუმრო ოთახში შევედი და რას ვხედავ, ყველაფერი არეულია. იატაკზე ჩიფსები ყრია, ზოგგან წვენი არის დაქცეული. როდის მოასწრეს ამის გაკეთება ძალიან მაინტერესებს, თუმცა უკვე სამი საათია სახლს ვალაგებ და მოასწრებდნენ აბა რა იქნებოდა.

- ჰეი შენ, მოსამსახურე აქაურობა დაალაგე.
დამიყვირა სეჰუნმა

- სეჰუნ დაიღლებოდა ლისა, არ გეცოდება?
უთხრა ჩენმა სეჰუნს.
უჰ შენ გენაცვალე ჩენ.

- ხელფასს ტყუილად კი არ ვუხდით ამ ქალბატონს. ასეთი სამუშაო სწორედ ასეთების, ანუ მდაბიოების შესაფერისია. ხოდა თუ ხელფასი უნდა თავისი მოვალეობა უნდა შეასრულოს.
თქვა უხეშად აირინმა და უკმაყოფილო სახით შემომხედა. ოჰ როგორ მინდოდა თმები ღერაღერა დამეცალა მისთვის.

- აირინი მართალია ჩენ. ჩემს გოგოს არ უყვარს როცა სახლი არეულია. თანაც ის მალე აქ იცხოვრებს
ღიმილით გახედა სეჰუნმა აირინს.
მგონი ეს ბიჭი მოჯადოებულია.

- კარგი რა გაეწყობა.
ჩაილაპარაკა ჩენმა.

- ჰეი რას დგახარ უსაქმურად. სწარაფად მიალაგე აქაურობა. თუ ასე გააგრძელებ, სამსახურს დაკარგავ. გესმის? ეს ზოზინა გომბიო.

ჯანდაბა აი აქ გადამეკეტა, აირინისკენ წავედი, მაგრამ ბექიონმა ხელი მომიკიდა და გამაჩერა. "ეს არ ქნა" სახით შემომხედა და ხელი უფრო მომიჭირა. მე თავი დავუქნიე და ბექიმ ხელი გამიშვა.

- ახლავე დავალაგებ ქალბატონო აირინ
ვთქვი და სასტუმრო ოთახის დალაგებას შევუდექი. ბიჭებმა და აირინმა საუბარი დაიწყეს.
ნახევარ საათში ყველაფერი დავასრულე.

- სასტუმრო ოთახის დალაგებას მოვრჩი და ახლა რა გავაკეთო?
(მე)

- უი ხო ჩემს ვივის საჭმელი აჭამე.
მითხრა სეჰუნმა

- კარგით
ვთქვი და სამზარეულოში გავედი. კარადიდან ძაღლის საჭმელი გამოვიღე და ვივის ჯამში ჩავყარე, შემდეგ გარეთ გავედი და ვივის წინ დავუდე ჯამი. ვივი გემრიელად შეექცა თავის საკვებს. მე კიბეზე ჩამოვჯექი.