✔Fall in Love With Me 3 - 「ウォーキング・デッド」

¿ 8 !

Shouto'nun araba sürmeyi bilmesi, hepsinin işine gelmişti. İki gündür yoldalardı. Hedefleri Rainbow Köprüsü idi.

"Ben acıktım..."

Arkada Katsuki ile oturan Mina, önde oturan İzuku'ya onay verdi. Doğru dürüst bir şey yememişlerdi. Shouto atıldı.

"İleride bir restorant olması gerekiyor."

"O kadar biliyorsan konuşma ve sür."

Katsuki'nin aşağılayıcı sesi geliyordu arkadan. Shouto sadece göz devirdi ve sürmeye devam etti. Kısa sürede Shouto'nun dediği restoranta vardılar. Onlardan yok denemeyecek kadar az vardı. Bunu fırsat bilip silahlarını doldurdular. Ve arabadan çıktılar.

Restorant oldukça büyüktü. Kırık camlar, etrafta rastgele bulunan masa sandalyeler ve diğer iğrenç atıklar olmasa çok güzel bir yer. (Betimleme sevmem. Hayal gücünüzle sevişin

"Mutfak burada."

Mina'yı takip ettiler. Mutfakta büyük bir karmaşa vardı. Buna rağmen sağlam ve yenecek bir şeyler aradılar. Yarım saat sonra Katsuki, baktığı yerden kafasını kaldırdı.

"BURADA HİÇBİR SİKİM YOK!!"

"Kat-chan burası yiyecekle dolu!"

"YOK İŞ-"

Katsuki, diğerlerine baktı. Hepsininin elleri yiyeceklerle doluydu.

"Oruspu çocukları."

"Oruspu çocuğu olduğum doğrudur."

İzuku ile Mina tuhaf bir şekilde Shouto'nun bu cevabına baktı.

"Ne? Babamı sevmem."

Hepsi derin bir çekti. Mina, Shouto'nun topladıklarına bakıp konuşma başlatmaya çalışıyordu. İzuku ise Katsuki'nin yanına gitti.

"Kat-chan... b-benimkileri paylaşabiliriz!"

"Hm başka seçeneğim yok."

Katsuki'nin onaylaması İzuku'yu mutlu etmişti. Büyükçe gülümsedi.

"Hadi ama!"

İkisi de yanlarına koşarak gelen Mina'ya baktı. "Sorun ne Ashido-san?" Diye cevapladı İzuku.

"Karşılığında bir şey istemeyecek misin?!"

"H-he? Saçmalama!"

"Bu öküz yol boyunca sana çok kaba davranıyordu. Ve şimdi sana muhtaç. Bir şey istemelisin!"

"N-ne isteyebilirim ki?!"

"O da sana kalmış~"

Mina ile İzuku fısıldaşması Katsuki'yi sinirlenmişti. Araya atılacaktı ki İzuku al yanaklarıyla ona doğru geldi.

"K-karşılığında bir şey isteyeceğim!"

"Ha?"

"Bana... uhm... D-deku d-de-demeyi bırakmanı istiyorum!"

Arkadan Mina'nın tezahüratları duyuluyordu. Katsuki derin bir iç çekti ve saçlarını geriye atıp 2-3 saniye duvara baktı.

"İyi."

"He?"

İzuku'nun gözlerine dikti gözlerini.

"Aç kalmaktan iyidir. Değil mi, İzuku?"

Kulaklarına kadar kızarmıştı. Katsuki, O'na adıyla seslenmişti ve bu alışık olduğu bir şey değildi. Bir an için "Katsuki'yi seçeceğim" diye düşündü. Ama arkadan gelen soğuk ve bozulmuş ses her şeyi bozdu. Shoto idi.

"Gidelim artık."

İzuku'nun elini tuttu ve önden sanki kaçıyormuş gibi gitti.

"T-todoroki-kun?!"

Katsuki ile Mina'dan uzaklaştıklarında durdu.

"Sinirlerimi bozuyor."

"Ne?"

Duvara yapıştırdı İzuku'yu. Ve elleriyle duvara tutundu.

"O'na bakman sinirlerimi bozuyor."

İzuku affallamıştı. Beklemiyordu bunu. Hem de hiç.

"Şey..."

"Kaybettim, değil mi? O'nu istiyorsun. Ben sadece Bakugou'nun yedeğiyim."

Shoto giderken İzuku ne yapacağını şaşırmıştı. Ani bir karar ile Shoto'nun kolundan tuttu.

"Ben..."

"Midoriya... kendini zorlamak zorunda değils-"

"Hayır!"

Shoto dudaklarında hissettiği sıcaklıkla affalladı. Ama karşı çıkmadı. Kollarını doladı İzuku'nun boynuna ve akışına bıraktı.

Tabi ikise de görmüyordu arkada sinir küpüne dönmüş bir şekilde onları izleyen Katsuki'yi. Mina, Katsuki'nin yanına geldi.

"Beni yalnız bırakmasana!

"Kapa çeneni. Gidiyoruz."

"Hee?! BEKLE YA!'

Önden giden Katsuki'ye koşarak anca yetişti Mina. Shoto ile İzuku'nun yanına gittiklerinde ikisi de dudaklarını ayırmıştı.

"Midoriya! Todoroki! Gidiyoruz!"

İzuku kırmızı yanaklarını saklayarak koşarak yanlarına geldi. Shoto da arkasından. Tek kelime dahi etmediler arabaya gidene kadar.

Vardıklarında ise gördükleri manzara dillerinini yutmalarına yetmişti. Arabanın çevresi onlarla doluydu.

Sadece "Siktir..." diyebilmişti Katsuki.

Devam eder