✔Fall in Love With Me 3 - 「ウォーキング・デッド」

¿ 10 !

İzuku gözlerini açtığında bilmediği bir yerdeydi. Yavaşça doğruldu ve etrafına bakındı. Bir yataktaydı ve etraf bilim kurgu filmlerindeki genç odalarına benziyordu. Kendine baktı biraz. Yarası sarılmıştı ve üstü değiştirilmişti.

"Sonunda uyandın."

İçeriye giren bedeni fark etmemişti bu yüzden irkildi.

"S-sen kimsin?!"

Yavaşça süzdü kızı. Pembe saçları ve yeşil gözleri vardı.

"Ben Hatsume Mei!"

"N...ne yapıyorum burada? Ayrıca burası neresi?!"

"Endişelenme. Güvenli bölgedesin."

"Güvenli bölge...?"

"Bir iki gün önce arkadaşlarınla birlikte geldin. Gerçi sen baygındın."

İzuku sonunda başarmış olmanın sevincini bastırarak "Onlar nerede?!" Diye haykırdı.

"Aşağıdalar. Sen kımıldama. Yaran daha iyileşmedi. Sana yemek ile birlikte onları göndereceğim."

"T...tamam." İzuku pek güvenememişti ama başka bir seçeneği de yoktu. Bu yüzden bekledi. On dakika sonra içeri iki kişi girdi. Shouto ile Katsuki. Shouto'nun elinde tepsi vardı.

"Todoroki-kun! Kat-chan!"

Shouto tepsiyi masay bıraktı ve yanına geldi İzuku'nun. Katsuki de aynı şekilde.

"İyi misin?" Shouto endişeli bir şekilde İzuku'nun yanağını okşadı.

"Evet!"

"Çok şükür..."

Katsuki gözlerini kaçırdı ve "İyi olmana sevindim aptal." dedi. İzuku yine o parlak gülümsemesini yerleştirdi yüzüne.

"Diğerleri nerede? İyiler mi?!"

"Evet evet. Endişelenme. Herkes iyi."

"Sevindim."

Katsuki yemek tepsisini önüne aldı ve Izuku'ya yaklaştırdı.

"Şimdi yemeğini ye. Konuşacak şeylerimiz var."

İzuku yutkundu. Ne konuşmak istediklerini biliyordu. Bu yüzden üzgündü. Daha karar verememişti.

"T-tamam." Yavaşça yemeye başladı. Katsuki bile sabırla bekliyordu. Bu İzuku'yu daha da paniklendirmişti.

Sonunda yemek bitti ve İzuku ürkekçe baktı onlara. Shouto derin bir nefes aldı ve o soruyu sordu.

"Kimi seçiyorsun?"

İzuku bir şey diyemeyince Shouto devam etti.

"Bak, Midoriya. Kimi seçersen seç. Bu bir sorun değil, tamam mı? Arkadaşlığımız bundan hiçbir şekilde etkilenmeyecek. Değil mi Bakugou?"

"Yaa aynen..." Katsuki'nin gözleri artık seç beni diyordu ama. Shouto devam etti.

"Bu yüzden-" Cümlesinin kesilmesinin nedeni İzuku'nun göz yaşları idi.

"B-ben... yapamıyorum!" İzuku ağlıyordu. "Ben seçemiyorum... ikinizi de seviyorum. İkinizi de kaybetmek istemiyorum! B-bu çok tuhaf biliyorum... ama... ben... üzgünüm sadece... ikiniz arasında seçim yapamıyorum!"

"Ha?! Sen dalga mı geçiyorsun?!" Katsuki patlamıştı sonunda.

"Bakugou!" Sinirle haykırdı Shouto. Çünkü Katsuki'nin bağırması İzuku'yu daha da üzüyordu. Ama Katsuki Onu dinlemedi.

"SEN CİDDEN BU PİÇLE BENİ AYNI YERE Mİ KOYUYORSUN DEKU?! SANA İNANAMIYORUM! HANİ BENİ DELİ GİBİ SEVİYORDUN?! NE OLDU LAN O SEVGİ SÖZCÜKLERİNE?! SEN-"

İzuku yumruğunu sıktı. Çocukluğundan beri katlanıyorfu Katsuki'nin aşağılamalarına. Ama artık yetmişti. Ayağa kalktı ve Katsuki'ye tokadı yapıştırdı.

"Sana ne demeli... beni her zaman değersiz bir çöp olarak gördün. Başkası tarafından sevilmeye başlayınca mı değerlendim?! Senin malın değilim ben. Tamam mı?! Bunca zaman yaptığım tek şey seni sevmekti. Ama biliyor musun, yeter."

İzuku, Shouto'nun eline kenetledi elini. Bu hareket resmen Shouto'yu seçtim diye bağırıyordu.

"Tamam." Dedi Katsuki. Sesi titremişti. Hem üzüntüden hem de sinirden. Shouto'ya baktı. Burada kalsa onu öldürebilirdi. Ama İzuku sonuna kadar haklıydı. Bu yüzden hiçbir şey yapamadan odadan çıktı.

"İyi misin...?" Endişelenmişti Shouto.

"Hayır!" Dedi ve kollarını Shouto'ya dolayıp sıkıca sarıldı. Shouto bir şey diyemedi. O da sarıldı ve başını okşadı. İzuku'nun sevgiye ihtiyacı vardı.

Katsuki, öyle bir sinirle fırlamıştı ki odadan demir duvarı yumruklamaya başlamıştı.

Birden irkildi. Çünkü her yer kırmızıya dönmüştü ve alarm, demir koridorlardan yankılanıyordu. Bu kırmızı koddu.

"HERKESİN DİKKATİNE BU BİR TATBIKAT DEĞİLDİR. ANA SİSTEM ARIZALANDI VE HER YERDEN GİRİYORLAR. KUŞANIN VE SAVAŞ İÇİN HAZIRLANIN."

Katsuki'nin tam ihtiyacı olan şeydi şu an. Biraz kelle uçurmak.

~~~~

Kitabı final yapıp yiycem