Θέλω να σε δώ

Κεφαλαιο 21

"Κλειω σε χρειαζομαι στο γραφειο μου σε πεντε λεπτα." Η φωνη του διευθυντη μου ακουγεται αχνα καθως κατανομω τα αρχεια εξοδων της εταιριας του τελευταιου χρονου. Σηκωνω το κεφαλι μου και τον βλεπω να περπαταει μακρυα στον διαδρομο προς το γραφειο του. Ουτε να του απαντησω δε προλαβα. Σηκωνομαι φτιαχνω τη γκρι φουστα μου καλυτερα πανω στα ποδια μου αφηνω τα μαλλια μου ελευθερα και κατευθυνομαι προς το γραφειο του.
Η καρδια μου χτυπαει γρηγορα και τα χερια μου υδρωνουν. Τα πρωτα συμπτωτα του καρδιακου επεισοδιου ισως.
Δυο μονο λεξεις περιτριγυριζουν στο μυαλο μου. Αγχος και Αποτυχια.

'Το χεις Κλειω!' Σιγοψιθιριζω στον εαυτο μου, παιρνω μια μεγαλη ανασα και χτυπαω τη πορτα. Η απαντηση του δεν αργησε να ακουστει, ανοιγω με θαρρος και αυτοπεποιθηση τη πορτα. Τρεις μεσηλικες αντρες στεκονται ορθιοι για να με υποδεχτουν στο δωματιο. Ολοι εχουν αυστηρο βλεμμα και το ντυσιμο τους συμπιπτει με αυτο.
"Κλειω καλημερα. Να σου γνωρισω τους κυριους Μακρη και Κωνσταντινου." Μου δινουν τα χερια τους για χειραψια καθως του συστηνομαι με τη σειρα μου. Τους χαμογελω ομως εκεινοι δε ξεπερασαν τις τυπικες συστασεις. Μηπως δεν επρεπε να χαμογελασω;

Οοο Κλειω δεν εισαι εδω ουτε πεντε λεπτα και εκανες το πρωτο λαθος σου.! Ο Παπασωτηριου μας κατευθυνει στο τραπεζι συνεδριασεων μεσα στο γραφειο του. Καθομαι διπλα του και απεναντι μας οι δυο κυριοι.
Για λιγο επικρατει μια αμηχανη ησυχια απο μερος μου μπλεκοντας και ξεμπλεκοντας τα αχρωμα δακτυλα μου.

"Κλειω...μου επιτρεπεις να σε φωναζω με το μικρο σου ετσι;" ακουω τη φωνη του κυριου Κωνσταντινου. "Φυσικα." Του απαντω αρκετα τυπικα και με σοβαρο υφος.
"Πριν ενα μηνα περιπου στη παρουσιαση του προτζεκτ σου ανεφερες καποιες νεες ιδεες με στοχο την μεγιστοποιηση του κερδους της εταιριας."
Η πρωτη σταγονα υδρωτας κυλα στον δεξια κροταφο μου.
"Μαλιστα..." απαντω διστακτικα.
"Μια απο τις προτασεις σου ηταν η εταιρεια να επεκταθει και σε αλλους τομεις εκτος απο τις τηλεπικοινωνιες. Θα ηθελα να μαθω περισσοτερα γι'αυτη σου την ιδεα."

Κοιταω τον κυριο Μακρη που μιλησε τελευταιος. Για καποιο λογο ο τροπος που με κοιταει εξαφανιζει καθε ιχνος αγχους και η λαχταρα μου για να μιλησω για τη προταση μου αυτη ερχεται στο φως.
"Λοιπον...ο χωρος της τηλεπικοινωνιας συνδεεται αμεσα και με αυτον της ηλεκτρικης ενεργειας. Διοτι χωρις ενεργεια δεν υφισταται ουτε το τηλεδωνο αλλα ουτε και η συνδεση στο διαδικτυο." Σταματαω λιγο και παιρνω μια ανασα καθως τους παρατηρω να παρακολουθουν ολα αυτα που λεω. "Η εταιρεια θα μπορουσε να επενδυσει σε μια επιχειρηση ηλεκτρικης ενεργειας με το ιδιο λογοτυπο παντα. Οι πελατες μας οι οποιοι ειναι αρκετα ευχαριστημενοι απο τα παγια που τους αναλογουν με τα πακετα τους θα τους ειναι πολυ ευκολο να εμπιστευτουν την εταιρεια μας και για το ρευμα του."