Θέλω να σε δώ

Κεφαλαιο 16

Καθομαστε ολοι στο σαλονι και ανταλλαζουμε δωρα. Στη μαμα μου και στη γιαγια μου αγορασα κουπονια για περιποηση προσωπου, στον Μαρκο μια καινουργια θηκη με ολα τα απαραιτητα εργαλια που ενας ερασιτεχνης μαστορας χρειαζεται και τελος στον παππου μου μια σιλεκτικη κασετινα με ντοκιμαντερ για την αγρια φυση που εκεινος λατρευει. Ολοι ηταν ενθουσιασμενοι με τα δωρα τους, ειδικα η γιαγια πετουσε σχεδον απο τη χαρα της γι'αυτη την περιποιηση.

Σε εμενα οι γονεις μου αγοραν ενα ζευγαρι πανεμορφα σκουλαρικια και ο παππους με τη γιαγια μου ειπαν πως θα δω το δωρο μου οταν με το καλο θα πηγαινα στο χωριο. Τη τελευταια φορα που μου το ειπαν αυτο μου αγορασαν ενα χωραφι στο βουνο με απιστευτη θεα απομακρυσμενο ομως απο καθε στοιχειο πολιτισμου. Φυσικα ημουν ενθουσιασμενη αλλα ενα ζευγαρι παντοφλες θα μου ηταν περισσοτερο χρησιμες.

Μια κορνα αυτοκινητου ακουγεται απ'εξω και καταλαβαινω πως ηρθαν η Ελενα και ο Γιαννης να με παρουν. Φοραω το μακρυ σκουρο πρασινο παλτο μου χαιρεταω την οικογενεια μου και βγαινω εξω. "Εισαι μια κουκλα. Οταν θα σε δει ο Χριστοφορος θα τριβει τα ματακια του." Μου λεει περιπαιχτικα η Ελενα μολις μπαινω στο αυτοκινητο χωρις να μου ευχηθει ενα καλη χρονια. "Καλη χρονια Γιαννη μου." Του λεω καθως κοιταω τη φιλη μου στραβα για το σχολιο της αυτο. "Καλη χρονια Κλειωωωωω."μου ευχεται εντελει "Καλη χρονια και σε εσενα." Της λεω και βγαζω το κεφαλι μου μπροστα στη θεση του συνοδηγου και τη φιλαω. "Φιλη μου εισαι μια κουκλα. Γιαννη πρεπει να εισαι περηφανος γι'αυτη την πανεμορφη νταμα που συνοδευεις." "Μα φυσικα και ειμαι. Ειμαι και πολυ τυχερος." Απαντα και βαζει το χερι του πανω στο ακαλυπτο ποδι της φιλης μου και τη χαιδευει. "Εσενα ποιος θα σε συνοδεψει που δε πηρες ενα τηλεφωνο τον ανθρωπο να του πεις κατι." "Τι να του πω ρε συ Ελενα; Νομιζω καταλαβε οτι δε θελω να παω μαζι του οποτε κανενα προβλημα." "Καλα. Παντως θα μπορουσες να εκμεταλλευτεις τη προταση του αυτη προς ωφελος σου." Μου απαντα αινιγματικα και καταλαβαινω πολυ καλα τι υπονοει. "Πως περασατε; Γιαννη πως σου φανηκε η οικογενεια της Ελενας;" Μιλουσαμε μεχρι να φτασουμε στη διευθυνση που μας εστειλε η Μαργαριτα. Ολα πηγαν μια χαρα μεταξυ των γονιων της και του Γιαννη. Το κλιμα μου ειπαν οτι ηταν ευχαριστο και αυριο κανονισε ο Γιαννης να βγει με τον αδερφο της Ελενας ο οποιος ειναι δυο χρονια μικροτερος μας.

Σταματησαμε σε μια ομορφη μεζονετα παρομοια μ'αυτη του Αλεξανδρου μονο που ο κηπος δεν ηταν και τοσο ομορφος οσο εκεινου. Πολλα αμαξια ηταν παρκαρισμενα στο δρομο και μς δυσκολια βρηκα κι εμεις χωρο.