အရိပ္​အ​ေယာင္​ အရိပ်​အ​ယောင်

part - 19

လက္​ခံု​ေပၚမွာစူးခနဲနာက်င္​သြားမႈနဲ႔အတူ အသိစိတ္​႐ုတ္​တရက္​ျပန္​ဝင္​လာသည္​။ လြင္​့​ေမ်ာမိ​ေနရာမွာ ကိုယ္​့ကိုျပန္​ဖမ္​းဆုတ္​ႏိုင္​လိုက္​သည္​။
မ်က္​လံုးဖြင္​့ ဖြင္​့ခ်င္​း ထထိုင္​ဖို႔ႀကိဳးစားမိ​ေတာ့ ရိပ္​ခနဲျဖစ္​သြားတာနဲ႔အတူ ပုခံုးႏွစ္​ဖက္​ကိုလာဆုတ္​ကိုင္​တဲ့လက္​တစ္​စံုရဲ႕အထိအ​ေတြ႕ကိုသိလိုက္​သည္​။

အျဖဴ​ေရာင္​လိုက္​ကာ​ေတြနဲ႔ ပတ္​ပတ္​လည္​ကာၿပီးဖြဲ႔ထားတဲ့ ​ေနရာမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့လွဲ​ေနတဲ့ကုတင္​ရယ္​ ပစၥည္​​း​ေတြတင္​ထားတဲ့ နံရံကပ္​သစ္​သားစားပြဲနဲ႔ ကုတင္​​ေဘးမွာထိုင္​​ေနတဲ့အကို။
​ေဘးဘက္​ကလူနာကုတင္​​ေတြက​ေန အသံ​ေတြၾကား​ေနရ​ေပမယ္​့ ကာထားတဲ့လိုက္​ကာ​ေၾကာင္​့ တသီးတသန္​႔ျဖစ္​​ေနသည္​။

"လွဲ​ေန...ညီ။ မထနဲ႔ဦး။ ​ေခါင္​းမူးလိမ္​့မယ္​။"

ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ကုတင္​​ေပၚျပန္​လွဲ​ေစလိုက္​သည္​့လက္​တစ္​စံုဟာ ​ေႏြး​ေထြးလြန္​းသည္​။ အကိုမွ ဟုတ္​ပါစ။

"ဘယ္​လိုလုပ္​"

​"စကားမမ်ားနဲ႔။ ခဏ​ေလာက္​အိပ္​​ေနစမ္​းပါ"

ကြၽန္​​ေတာ္​့စကားမဆံုးခင္​ စိတ္​မ႐ွည္​တဲ့​အ​ေျပာနဲ႔ ျဖတ္​​ေျပာတဲ့အကို။

​ေခါင္​းကိုငိုက္​စိုက္​ခ်ရင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ခံုမွာထိုးစိုက္​ထားတဲ့ ​အပ္​ကိုစိုက္​ၾကည္​့​​ေနသည္​။ အ​ေတြး​ေတြက​ေတာ့ ဒီ​ေနရာမွာဟုတ္​ပါ့မလားဆိုတာ ​ေမး​ေနစရာ​ေတာင္​မလို။

မထူမပါးနဲ႔ နီညိဳ​ေရာင္​ႏႈတ္​ခမ္​းတစ္​စံုသည္​ တင္​း​ေန​ေအာင္​​ေစ့ထားလ်က္​...​ပါး႐ိုး​ေတြကိုျမင္​​ေနရသည္​့တိုင္​ အကိုစိတ္​ရႈပ္​​ေနသည္​။

"ျပန္​ပါ​ေတာ့..."

မ်က္​ႏွာလႊဲရင္​းမွ အားတင္​း​ေျပာလုိက္​သည္​့ စကားတစ္​ခြန္​းသည္​ အကို႔ကိုႏွင္​လႊတ္​သည္​့စကား။

အပ္​ထိုးထားတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ႕ညာဘက္​လက္​ကိုခပ္​ဖြဖြဆုတ္​ကိုင္​ရင္​း...

"ညီ့ လက္​​ေရာင္​လာၿပီ။"

အကို႔ အသံ​ေတြတုန္​​ေနသည္​။