ဘယ္ေတာ့မွ မနီးေၾကးလို႔မ်ား ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ စိန္ေခၚခဲ့ၾကဖူးသလား... ဒါမွမဟုတ္
အေဝးကေနပဲေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကဖို႔ ဆုပန္ခဲ့ဖူးသလား။ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အကို႔ေဘးကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားခ်င္တဲ့ဆႏၵျဖစ္ေနမိသည္။ ထိုဆႏၵသည္ အကို႔ကို ခ်စ္သည့္စိတ္နဲ႔တစ္ထပ္တည္းက်လ်က္...။
"ညီ... မိုးရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္။ အထဲဝင္ေတာ့ေလ"
ဝရံတာမွာထြက္ရပ္ၿပီး အေတြးေတြထဲနစ္ျမဳပ္ေနသည့္ကြၽန္ေတာ့္ကို အကိုကသတိေပးသည္။
ဧည့္ခန္းက ထိုင္ခံုမွာဝင္ထိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ အကိုသည္ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကေနလိုက္လာပါလ်က္နဲ႔...ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာလိုက္ထိုင္ပါလ်က္နဲ႔ မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းမွမဆိုဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသာေငးၾကည့္ေနခဲ့သည္။
နာက်င္မႈဆိုတာဟာ ဘာမွန္းမသိရေတာ့ေလာက္ေအာင္ နာက်င္မႈနဲ႔ေနသားက်သြားတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္ ျပံဳးဖို႔လည္းမခက္ခဲေတာ့ပါဘူးအကို...။
"ညီငယ္..."
အကို႔ရဲ႕ေခၚသံသည္ ပိုစူးနင့္ေစသည္။ အကို႔ရဲ႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မႈသည္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အသက္ရႈမဝျဖစ္ေစသည္။
"ကိုယ္...ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္"
"ကြၽန္ေတာ့္ကို အကို႔ဆီကေနလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါ။"
အကိုရဲ႕ ရိႈက္သံ...ၿပီးေတာ့ တုန္ရီေနတဲ့လက္ဖ်ားေတြ။
ရက္စက္လွခ်ည္လားအကို။ ဘယ္လိုပံုစံ ဘယ္လိုႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အကို႔ေဘးကေနထြက္မသြားရက္ေအာင္ လုပ္ဦးမွာလဲ။
ကြၽန္ေတာ့္မွာ အကိုနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ အရာရာကို လြယ္လြယ္နဲ႔လိုက္ေလ်ာတတ္တာသိရက္နဲ႔ဗ်ာ...။"ကြၽန္ေတာ္စေနတာ..."
ျပံဳးျပရင္း ေျပာေတာ့ အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းသည္။
တင္းၾကပ္ေနေအာင္...ဟင့္အင္း..ကြၽန္ေတာ္ မလြတ္ေျမာက္ေအာင္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆြဲထားတာ။
YOU ARE READING
အရိပ္အေယာင္ အရိပ်အယောင်
Romanceအကို့ကို ဘာလို့ချစ်ရသလဲမေးကြတဲ့အခါ ကျွန်တော့်မှာဖြေစရာ အဖြေမရှိ။ အကိုက ကျွန်တော့်အတွက်အဖြေမရှိတဲ့ မေးခွန်းပဲ..... .................................. အကို႔ကို ဘာလို႔ခ်စ္ရသလဲေမးၾကတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေျဖစရာ အေျဖမ႐ွိ။ အကိုက ကြၽန္ေတ...