အကို႔တိုက္ခန္းသည္ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထက္သိသိသာသာက်ယ္လွသည္။
ဧည့္ခန္း၊ အိပ္ခန္း ၂ ခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ရယ္ ေရခ်ိဳးခန္းရယ္ တစ္သီးတစ္သန္႔စီ႐ွိေနသည္။ဧည့္ခန္းတြင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္လက္စ စာအုပ္ေတြကို တီဗီစင္ေဘးမွာ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတတ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္သည္ စာအုပ္တစ္အုပ္တည္းကို စြဲစြဲျမဲျမဲဖတ္တာထက္ ဟိုတစ္အုပ္ ဒီတစ္အုပ္ တို႔စိတို႔စိဖတ္ရတာ ပိုႀကိဳက္သည္။
အကိုကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္လက္စ စာအုပ္ေတြကိုထိေတာင္မထိတာေသခ်ာသည္။
့ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ကို စိတ္ဝင္စားမွသာ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာကို ျပန္ေျပာျပခိုင္းတတ္သည္။"ညီ...ကိုယ္ဟိုတေန႔က ပန္းသီးေတြဝယ္ထားတာ႐ွိတယ္။"
"အခြံခြာလိုက္ရမလား..."
"တူတူခြာမယ္ေလ"
အစားအေသာက္အတြက္ေတာ့ အတိုင္အေဖာက္ညီသည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အိတ္ေတြကို ဧည့္ခန္းကစားပြဲခံုေပၚပစ္တင္ကာ မီးဖိုခန္းသို႔ခ်ီတက္ၾကေတာ့သည္။
"ဓား႐ွဦးမယ္..."
ဓားကိုင္ကိုင္ခ်င္း သတိေပးလိုက္သည့္ အကို႔စကားကို အသိအမွတ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
သတိထားစြာ အခြံခြာေတာ့ အကိုက သေဘာတက် ခ်ီးက်ဴ းျပန္သည္။
"အမယ္...ကြၽမ္းလွခ်ည္လား"
"ေဝဟင္ငယ္ပါဗ်...မလုပ္တတ္တာဘာမွမ႐ွိေစရဘူး"
အကိုက နႈတ္ခမ္းကို မဲ့ရင္း မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္သည္။ အကိုသည္ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနျပန္ပါသည္။
*Phone~~~~Ring*
"ခဏေနာ္..."
ခြင့္ေတာင္းရင္းမွ သူ႔အိတ္ကပ္ထဲက ဖုန္းကိုထုတ္ၾကည့္သည္။ Contact Name ကိုအမွတ္တမဲ့ျမင္လိုက္မိသည္။ အကို႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကိုက ဖုန္းကိုင္ဖို႔ကို စဥ္းစားေနဟန္႐ွိသည္။
YOU ARE READING
အရိပ္အေယာင္ အရိပ်အယောင်
Romanceအကို့ကို ဘာလို့ချစ်ရသလဲမေးကြတဲ့အခါ ကျွန်တော့်မှာဖြေစရာ အဖြေမရှိ။ အကိုက ကျွန်တော့်အတွက်အဖြေမရှိတဲ့ မေးခွန်းပဲ..... .................................. အကို႔ကို ဘာလို႔ခ်စ္ရသလဲေမးၾကတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေျဖစရာ အေျဖမ႐ွိ။ အကိုက ကြၽန္ေတ...