Ben KEREM #wattys2016

2.Bölüm - "Psikopat"

Arkadaşlar bu bölümü inanılmaz desteğinizle yazıyorum.Bu kitabı özen göstererek yazıyorum.Bu bölüm içinde vote ve yorumların çok fazla olacağını biliyorum.Gerçekten iyiki varsınız.Teşekkürler okurlarım.

Hadi sonra konuşuyoruz :)

Bu arada multide Murat var.

Bu bölümü okurken dinlemenizi istediğim şarkıda;

Faydee - Can't Let Go

Kendinize iyi davranın...

Hayatımda geçirdiğim en sinirli günümdü Pazartesi.Bizimkiler beni böyle düşünürken görmeye pek alışkın değildi.Sinirli bi şekilde, bugünlük okulu da atlattık diye içimden geçirirken okul çıkışında bizim Lara'nın bana doğru "Keremmmmmm !!!" diye bağırışını duyunca olmayan moralim -23673'e indi.

Lara; Şu "param var dünyalar benim havalarında bi kız."Yani insanların onu parası için seveceğini falan sanıyo heralde.Bide onun o babam anam İngiliz havalarına ölüyorum.

Hoca sınavları okurken;" Lara 88."Lara;"Oh my god sen gerçekten serious ?diye sorunca kendimi tutamayıp nadiren de olsa gülerdim.

Okulda geçirdiğim hapis hayatını daha da berbetlaştıran bi kız.Derste tahtaya kalktığım da bilerek çöp atmaya gidiyo ve çöpün önünde ben yerime oturana kadar beni izliyo ki bu onun ciddi sorunları olduğuna bence büyük bi işaret.Her neyse bu kız benden uzak Allah'a yakın olsun kısaca.

Lara eminim yerimde olsaydı bu durumda;

"Benden distant,God'a yakın." derdi kesin .s.s

Lara'nın yine saçma bi şey söyleyeceğinden emin bi şekilde,gözlerimi devirerek ;

"Yine ne var ?"

"Seninle konuşmam lazım"

"Konuşuyoruz işte"

"Hayır böyle ayakta olmaz,sana anlatıcaklarım var"

Lara'yı ilk defa telaşlı görmüştüm.Genelde 'zengin girl' havalarındaki o aptal surat ifadesi şimdi yoktu.

"Peki.İşlerim var,çok uzatma ama."

"Tamam,hadi" dedi ve yürümeye başladık.Okula yakın bi cafe'ye girdik.Oturur oturmaz;

"Evet seni dinliyorum." dedim hemen konuşmaya başlaması için.

"Bugün seni yanına çağıran çocuk..."

"Eee" dedim umursamazca bir o kadar söyliceğini merak ederek.

"İşte o çocuk hakkında bi şey bilmeden hareket etme.Sen aşağıya bodruma indiğinde seni takip ettim."

"Ne yaptın,ne yaptın"

"Sana zarar verebilceklerinden korktum."

Bu cümleyi kullanırken oldukça masumdu.Sanki beni önemsiyor,bana değer veriyor gibiydi.

"Ve sen sinirle odadan çıktıktan sonra o çocuk; Bu çocuğun Büşra'ya karşı bi şey hissettiğini düşünüyorum.Eğer öyleyse onu doğduğuna pişman ederim dedi.Böyle diyince bende bu çocuğu bi araştırayım diyip bi kaç kişiye sordum.Çekmeköyde bi kaç kişiyi bıçaklamış,4 ay hapis yatmışlığı bile varmış.Bizim Büşra var ya,onla da bi aralar sevgiliymiş ama artık nolduysa Büşrayla ayrılmışlar.Ne yaptıysa da Büşra onunla barışmamış.Bu salağın sana zarar vermesinden korkuyorum beybisi."

Evet Lara bana 'beybisi' derdi.Bin kere bana 'beybisi' dene desemde bi türlü vazgeçmedi beybisi demekten.

"Asıl ben onu doğduğuna pişman edicem.Büşra'ya...." Pot kırdığımın farkına vararak masadan ayağa kalktım.Lara bi şeyler sezmişti heralde;

"Büşra'ya... devam et Kerem nolur Büşra'ya ?"

"Görüşürüz."diyip cafe'den çıktım.Umarım fazla üzerine gitmezdi Lara.Eğer giderse ki 'gitmesi çok kötü olur' cevabını bulmadan vazgeçmezdi.

Böyle de bi manyaktı.

Cafeden çıktıktan sonra hızlı adımlarla yürümeye başladım.Kafam karışıktı.Lara'nın anlattıklarıyla daha da karışmıştı.Ne yani Büşra o dengesiz piskopatla neden çıkmıştı ki.Sonra aklıma Büşra geldi her şeyi unutmuştum.Aklımda sadece Büşra vardı sanki.O beni benden alan gülüşü,ve o uçsuz bucaksız ormanları andıran yemyeşil gözleri.Büşra ismi bile bende bi heyecan yaratıyordu.

Geçen Büşra'nın derste kalemi düşmüştü.Hemen eğilip kalemi ona uzattığımda benim mavi boncuklarla onun yeşilleri birbirine odakalnmıştı.Yıllarca onun gözlerine bakabilirdim.Daha sonra bizim Yaşayan Ölü Cevdet'in "Oğlum napıyosun orda?" diye karga sesiyle sormasının ardından kalemi uzatıp "teşekkür ederim" demiştim.Evet onunla konuşurken aptallaşıyodum,bu da ona bi örnekti.ben niye teşekkür ediyodum ki ? diye salaklığıma sırıtırken; Büşra'nın; "Ben teşekkür ederim" diye fısıldaması beni havalara uçurmuştu.Bu arada "Yaşayan Ölü Cevdet'e nolmuştu ?" onu da çözemedik görüyo musun ?..."

Fazla düşünmüştüm sanırım evin önündeydim.Hemen anhtarı cebimden çıkarıp kapıyı açtım.Evde kimse yoktu;zaten bizimkiler gece gelirlerdi eve.Kapıyı kapatıp merdivenlerden yukarıya çıktım.Oda sabah bıraktığım gibiydi.Bazen içimden bi mucize olsa da okuldan geldiğimde odam toplanmış olsa diye içimden geçiriyodum.

Çantamı sırtımdan yatağa fırlattıktan sonra üzerime elbise yığınından ne bulduğum,koyu mavi pantolonumu ve üzerinde iskelet figürü olan t-shirt'ümü üstüme geçirdikten sonra masamın üzerindeki kağıt ve kalemi alıp not yazmaya başladım;

"GECE BİRAZ GEÇ KALABİLİRİM SORİ" diye.Şimdi hangi çağda yaşıyoz telefonla arayıp söylesene diceksiniz ama,telefonla arasam izin vermiceklerinden %200 emindim.O yüzden not yazıp gitmek daha mantıklı.Ne zekiyim maşallah,analar neler doğuruyo gibi kendimi övme triplerine girmişken telefonum cebimde titredi.

Mesaj gelmişti Ahmetten; " Seni meydanda bekliyorum çabuk ol."

Ahmetin mesajı beni tedirgin etti.Çabuk olmamı gerektircek şey neydi ki ?

Notu kapıdan içeri giren birinin direk görceği yere masanın üstüne koyup ardımdan kapıyı kapattım.Bu çocuğa sakın bi şey olmasın !!! gibi içimde kötü senaryolar yaratırken meydana hrr zamanki buluşma yerimize gelmiştim.Ama ufak bi sorunumuz vardı oda;Ahmet'in ortalıkta olmamasıydı.Nerde şimdi bu çocuk ? diye düşünürken sırtıma birinin bıçağı dayadığını hissettim.Ardında bıçağı dayayan kişi;

"Görüşmeyeli nasılsın popi çocuk?" dedi.Bu Murattı sesinden ve ondab başka kimsenin popi demediğini bildiğim için anlamıştım bıçağı dayayan kişinin Murat olduğunu.Sinirden delirmek üzereydim.

"Yavaşca dön" dedi.Yavaşça arkama döndüğümde pis pis sırıtan Murat'ı gördüm.Sinirim iki katına çıkmıştı Muratın sırıtmasını görünce.

"Benimle geliyosun" derken bıçağı daha da yaklaştırmıştı.

Bu çocuğun benle ne alıp veremediği var ?.Ahmet neden böyle bi mesaj atmıştı ki ?.Kandırmış mıydı yoksa beni ?.Bu pazartesi bi türlü bitmicekti.Murat'a sinirli sinirli baktıkça o daha da sırıtıyodu.Biliyodu delirdiğimi böyle sırıtınca.Elbet elime geçicekti bu Murat bozuntusu.Elime geçirdiğimde de bana ve benim en değerlim Büşra'ya karışmanın bedelini ödeyecekti...