ÖLÜMÜN KIYISINDA MEDCEZİR +18

5.BÖLÜM

İyi ve keyifli okumalar 💙

-

Bedenimi nasıl çevirip ne yöne koşacağımı şaşırmıştım.Rahatmış gibi gözükse de oldukça sinirli ve hızlıydı.Aramız da çok az bir mesafe vardı.

Sola dönerek hızla koşmaya başlamıştım.Arkamı dönmeden koşmaya devam ettim.Ama nedense nefesi tam dibimdeymiş gibi hissediyordum.

Arkama bir saniyeliğine dönüp baktığım da Alkın sigara yakmış orta tempoda yürüyordu.Göz göze geldiğimiz de sigarayı üfledi ve gülümsedi.Evet sonunda yakalayacağını oda biliyordu.

Koşuyordum,koşuyordum ve hala koşuyordum.Ara sıra dinlenip etrafa bakıyordum.

Alkın'ı bazen görüyor bazen göremiyordum.Şu ana kadar koşsaydı bin kere yakalardı.Aslında sakinliği de korkutmuyor değildi.

Yaklaşık bir saattir bu kovalamaca devam ediyor.Hafiften yağmur çiselmeye başlamıştı.Evet şansımın olmadığını Alkın'ın peşime düşmesi ve yağmurun yağmaya başlamasıyla anlamış bulunmaktayız.Küçük çatısı olan dükkanların yanından koşmaya çalışıyordum.Ayağım kayabilir ve ben kalkana kadar Alkın beni yakalayabilirdi.

Solda gördüğüm ara sokağa girerek soluklanmaya başladım.Sırtımı duvara dayayarak derin nefes alıp vermeye başladım.Oldukça yorulmuştum ve ayaklarım ağrımaya başlamıştı.Yavaş adımlarla koşmaya devam ettim.

Acıkmıştım ve aç karına koştuğum için kan şekerim düşmüştü.Başım dönüyor ama kendimi sürekli toparlıyordum.Yolları bilmediğimden dolayı kaybetmiştim.Önüme bir polis çıksa bile gidip yardım isteyecektim.

Sağ ara sokağa girecektim ki kendimi zor durdurdum.

''Ne kadar daha kaçmayı düşünüyorsun?''

Alkın.

Piç kurusu!

''Polis bulana kadar!''

Yağmur bu süreçte artmış yerler kaymaya başlamıştı.Ben ise üşümeye.

''Bağırmana gerek yok.Sakin ol.Bak bana ne kadar da sakinim.''

''Karşıma nasıl çıktın?''

Gülümsedi.

''Burası benim semtim.''

Bu sakinliğin sonu çok kötü bitecekti.İkimiz de biliyorduk.

Arkamı hızla dönerek koşmaya başladım.Ama yeniden duraklamam geç olmadı.

Demek adamlarını getittirdin.

Karşım da yaklaşık üç kişi vardı.Arkamda da Alkın.

Net piç kurusu.

Sinirim bozulmuştu ve kahkaha atmaya başlamıştım.

Evet her zaman ki gibi gözlerimde dolmaya başlamıştı.

Hem gözlerimin dolup hem kahkaha atmama anlam verememiş olmalılar ki birbirlerine bakıp duruyorlardı.

Islanıyordum.Sporcu atletim olduğu için üşüyordum.Lanet olsun!Her şey üst üste gelmek zorunda sanki.

Alkın yavaş adımlarla bana doğru yürümeye başlamıştı.Yağmurdan dolayı ıslanmıştı.Ama ceketi vardı.Saçları da ıslanmıştı ama pek aldırış etmiyordu.

Yavaş adımlarla solumda kalan sokağa kaymaya başladım.Adamları hızlandığı anda atik hareketle döndüm ve koşmaya başladım.

Hemde 'ayakları götüne çarpıyor'usuluyla koşuyordum.