[JUNHUI's POV]
"So okay... She extremely looks like Rin, she walks and talks like Rin, smiles like Rin, and freaking sings like Rin! AND SHE ALSO PLAYS THE PIANO!" okay so... Kanina pa sarado ung cafe... It's almost midnight and I'm still not home and I'm still with Mingyu explaining everything.
"For the nth time Gyu, oo nga. Tama lahat ng pinagsasabi ko na inuulit mo!" like seriously this is the third time. Third freaking time!
"Hindi ba't kahina-hinala yun? Bakit... Bakit sobrang gayang-gaya niya naman? What if she's really Rin? Pano kung hindi talag-"
"She's dead okay. She's gone. No signs of survivors. Some people just really look a lot like the same. Diba nga kami din nung kaibigan ng nanay ni Reyah! Si Sir Heenim? Tsk," sabi ko. Gusto ko na umuwi nuba Mingyuuu.
"But WHAT IF SHE'S REALLY NOT DEAD! Like may pinakita ba silang ebidensya na wala talagang survivors? Eh paano kung meron pala? Hindi lang din nila alam?" pangongontra pa rin niya sa akin. I just heaved a sigh and looked down the floor.
"Kung buhay man siya, she could've come back. Pero wala. Five years, no one came..."
"Not until she showed up," napatingin ako bigla kay Mingyu na nakasandal sa upuan at naka-crossarms with matching crossed legs at smirk. Heh. Kim Mingyu.
"Alam mo, umuwi na tayo. Saka may lakad pa ako bukas kaya umuwi na talaga tayo. Pero Mingyu, keep this to yourself okay? Baka magkagulo-gulo lang ang lahat pag may nakaalam pa. So please," sabi ko sa kanya at tumango nalang siya sa akin.
Sabay na kaming lumabas ng cafe, ni-lock ito at saka tinahak ang magkaiba naming landas.
[JUNE's POV]
/a little bit around 5pm/
Nilapag ko agad sa mesa yung binili kong doughnuts para kay Mia. Diba sabi ko maguuwi nalang akong pasalubong? Edi ayan! Pfft. Dumiretso ako sa kwarto niya since sabi ng yaya nito ay kanina pa daw natutulog after maglaro.
Dahan-dahan kong binuksan yung pintuan at dahan-dahan ding sinara ito. Naglakad ako papunta sa kama niya at umupo sa tabi nito. Hinawi ko ang buhok niya at hinawakan siya sa pisngi at fishtea! Bakit may lagnat to?!
Dali-dali akong lumabas ng kwarto at pinuntahan yung yaya niya.
"Ya! Nilalagnat si Mia! Bakit hindi mo alam?" sabi ko sa kanya at pumunta na din ako sa may medicine cabinet.
"Hala Ma'am! Wala naman pong lagnat yun kanina! Masigla pa ngang naglalaro yun kanina sa labas eh," sabi niya habang binasa ko na ung bimpo ng tubig.
Bumalik ako sa kwarto ni Mia kasunod ang Yaya niya. Tumabi ulit ako dito at dinampi-dampi ang basang bimpo. I saw her moved a bit and she slowly opened her eyes.
"Mama..." she said almost whispering whilst her eyes still half closed."Ssh, sleep ka lang diyan Mia. Mama will take care of you okay?" sabi ko as I kissed her head at ipinagpatuloy ang pagdadampi.
*
"Mama~" nadinig kong pagtawag sa akin ni Mia that's why I sat up straight and examined her. "Are you okay sweetie? May masakit ba sayo?" I asked her. Umupo din naman siya and smiled at me.
"Okay na po ako Mama but I think ikaw po hindi," sabi niya sa akin with a silly smile at napakunot naman ako ng noo. I'm not feeling sick tho?
BINABASA MO ANG
A Fallen Angel || a seventeen fanfic
FanfictionAngels do fall from the sky... literally - Also a sequel of Reality 101