A Fallen Angel || a seventeen fanfic

Chapter 35: Fell But Fine

[AUTHOR's POV]

"Okay men! We'll slowly attack from behind! Make sure not to make any noises para hindi magkagulo ang mga kalaban!" Luke commanded out his team.

"Sir Junhui, if you hear us please say a word," Luke said over his radio.

"Tā mā de," was all Junhui could say lol. He's outside nga pala the building. Like what Seth told him to do, go there to meet death.

Sinamahan siya ng ilan sa mga tauhan ni Seth papunta kung nasaan ang amo nila and as soon as they arrived there, they pushed Junhui to the ground and beat him up a bit.

"Enough," Seth commanded. Bumaba siya sa lebel ni Junhui at hinila ang buhok nito pataas para tignan ng maigi.

"Any last requests before you die?"

"Let... me /cough/ see my /coughs blood/ family..." nanghihinang sambit ni Junhui. Seth just let out a smirk and pushed back Junhui to the ground.

Pumunta naman si Seth sa kwarto kung nasaan sila Rin. And as Junhui requested, nakita niya pa nga ang pamilya niya including Sabrina but only in a distance. Hawak hawak sila ng mga tauhan ni Seth at si Junhui naman ay halos hindi na makatayo sa sahig.

"Sige na, ipasok niyo na yung tatlo sa kotse at siguraduhin niyong hindi sila makakatakas sa inyo. Ibalik niyo sila sa bahay nila ng maayos," Seth commanded and sumunod naman sa kanya ang mga tauhan niya.

"Naaaay! Taaaaay!" both of the kids said as they were pulled out of the building.

"S-seth..." Rin called out.

"Pakawalan mo na si Junhui please... Ako lang naman kailangan mo diba? Kayang kaya kong kalimutan ulit si Junhui para sayo... Seth please... Itigil mo na 'to," sabi ni Rin. Pinaalis naman ni Seth lahat ng tauhan niyang nanduon kaya naman naiwan silang tatlo sa kwartong iyon.

"Asan na yung back up? Bakit ang tagal nila? Napindot ko naman na yung pendant ah?” sabi ni Junhui sa isip isipan nito.

"Hindi ba't sinabi ko na sayo kanina? I want him dead," sabi ni Seth at saka tinutok ang kanyang baril kay Junhui.

"Seth, please nagmamakaawa ako! Seth, please! Umuwi na tayo. Tata na sige na, babalik na ako sa Greece kasama ka. Itigil mo na 'to Seth," halos yakapin na ni Rin si Seth habang nag mamakaawa dito.

"Hindi... Hindi ako makukuntento hanggat hindi namamatay 'tong lalaking to!"

"SETH, FOR WHOEVER'S SAKE! Wala namang ginawa sayo si Junhui! Ikaw pa nga may kasalanan dito sa aming lahat eh! Bakit kailangan mo pa siyang idamay ha? Seth naman! Mahal mo ako diba? Sabi mo mahal mo ako! Kung mahal mo ako itigil mo na to parang awa mo na!" pagmamakaawang muli ni Rin.

"Oo nga't mahal kita... Pero ako? Mahal mo ba ako? Si Mia? Mahal mo ba si Mia? Mahal mo ba kami ha? Mas mahal mo ba kami kesa sa kanila?" sabi ni Seth kay Rin. Napapikit nalang si Rin at hinayaang dumaloy ang luha mula sa kanyang mga mata.

"Seth, tama na please..."

"SAGUTIN MO YUNG TANONG KO!" Seth said and fired his gun over the ceiling.

"OO! Oo Seth mahal kita! Mahal na mahal ko kay ni Mia, Seth... Please itigil mo na to, tara na... Umuwi na tayo..." patuloy na humahagulgol na si Rin dito sa harap ni Seth. Binaba naman na ni Seth ang kanyang baril at sinuksok itong muli sa kanyang pantalon.

Muling tinignan ni Seth si Junhui at saka hinawakan ng magaan si Rin sa braso. Tumalikod na sila kay Junhui at nagsimulang maglakad palayo.

"Wag mong subukang lumingon, baka pati ako mapalingon din at barilin siya,"