Ukochana sultana 1(Zakończone)

15.

Po przeczytaniu listu schowałam go za obraz. Zrobiłam tam dziure na rzeczy o których nikt ma nie wiedzieć. Postanowiłam przejść się dziś do hamamu. Wykąpałam się i ubrałam suknie do spania. Wracając do mojej komnaty usłyszałam krzyki od Sultanki Hürrem. Chciałam wejść ale straże nie pozwolił.Weszłam na łoże sttasznie zmęczona. Achmed do mnie przyszedł spać bo miał koszmar.

Następny dzień...
Obudził mnie dziś mój synek.
Elif wzięła go do swojej komnaty. Ja w spokoju zjadłam śniadanie. Ubrałam się w fioletową suknie.

Do tego peleryna i naszynik. Poszłam po mojego synka i razem poszliśmy do Ogrodu. Bawiliśmy w śniegu.
Elif przyszła do mnie i powiedziała ,że Sultan Cinhgar wrócił i za godzinę będzie przyjęcie. Od razu dałam jej Achmeda i pobiegłam do komnaty. Poprawiłam włosy i założyłam diadem. Do tego zdjełam peleryne. Po godzinie poszłam z Elif i synkiem do haremu. Stanęłam za Sultanką Mirimach. Kiedy zauważyłam Cinhgara od razu zrobiłam się radosna. Przywitał się z nami a Achmedowi dał mały miecz. Później zasiedliśmy do kolacji. Cinhgar powiedział abym przyszła dziś do niego na noc.

Wieczorem...
Właśnie szłam do komnaty Cinhgara. Weszłam i się ukłoniłam.
- Moja haseki !
- Mój ukochany. Tak za tobą tęskniłam.
- Ja za tobą też !
- Nie jesteś zmęczony !
- Przy tobie nigdy !
Położyliśmy się do łoża. Już mieliśmy zasypiać jak wpadł do komnaty Sumbul.
- Coś się stało - zapytałam
- Sultanka Hürrem...
- Mów żesz -krzyknęłam
- Zaginęła !
Od razu ubrałam pelerynę i wyszłam do ogrodu ją poszukać. Padał śnieg więc mieliśmy gorzej ją szukać. Obeszyłam cały calutki ogród a Sultanki nie było. Bardzo się martwiłam. Razem z moją słurzącą poszłam do najbliższego lasu. Znalazłam Sultanke w krzakach.

Była zimna i nie oddychała. Razem z pomocą Sumbula zaniosłam ją do medyczki.
Medyczka zbadała Sultanke. I stwierdziła ,że ktoś ją udusił. Następna osoba zmarła Cinhgarowi. Na początku Ojciec teraz Valide. Cinhgar płakał a ja nie umiałam go pocieszyć.