Changes // Louis Tomlinson

Chapter 8

Chapter 8

"Popster Harry Styles adopteert 17-jarig meisje!"

"Een nieuw lid in de One Direction- familie!"

"Duizenden mensen reageren massaal op de geadopteerde dochter van Harry Styles!"

"Gemixte gevoelens onder fans nadat superpopster Harry Styles een meisje adopteert!"

"Dromen van honderden fans aan diggelen: Niemand zal ooit nog door Harry Styles worden geadopteerd!"

Dat zijn de artikelen die overal op internet staan op de dag dat ik op een nieuwe school ga beginnen. Iets over onopvallend door het leven gaan waarschijnlijk.

Er wordt zachtjes op mijn door geklopt terwijl ik door het internet scroll. Ik antwoord niet, want ik weet dat ze de deur toch wel open doen. En ja hoor, de deur gaat open en een hoofd verschijnt om het hoekje.

Het is Harry, aangekleed en wel. 'Hey, goeie morgen.' Mompelt hij terwijl hij twee koppen op mijn nachtkastje zet en op bed gaat zitten. 'Hi, wats dat?' Mompel ik terwijl ik de mok aanpak. 'Thee. Ben je zenuwachtig?' Ik knik en neem voorzichtig een slokje.

'Wat denk je dat ik aan moet doen?' Mompel ik, nadat we een tijdje in stilte hebben genoten van onze thee. 'Wat dacht je van je One Direction shirt? Dan weet iedereen gelijk wie je bent.' Harry begint te grinniken en ik geef hem een zachte stomp tegen zijn arm. 'Hee! Ik ben wel je vader he!' Grinnikt hij terwijl hij een arm om me heen slaat. Glimlachend leg ik mijn hoofd op zijn schouder terwijl ik mijn laatste slok thee achterover gooi. 'Okay, nu een serieuze optie. Wat dacht je van die ene broek, die je gister aanhad en dan met een zwart shirtje? Dan kan je daaronder je Dr. Martens aan.' Blij vlieg ik op en druk een kus op zijn wang. 'Ja! Je bent geweldig! Rode lippenstift erbij en klaar!' Roep ik blij terwijl ik richting mijn kast vlieg.

20 minuten later kom ik mijn kamer weer uit en ligt er een ander persoon op mijn bed. 'We brengen je allemaal naar school, mocht je het je afvragen. Maar alleen Harry gaat mee naar binnen.'

'Louis!? Dude, ik schrik me dood!'

'Sorry, je ziet er leuk uit trouwens.' Grinnikt hij terwijl hij op staat van mijn bed en dichterbij komt. 'Maar vanwaar alle armbanden?' Mompelt hij terwijl hij mijn linkerhand vastpakt, die bezig was met de tientallen armbandjes om mijn pols te rangschikken. Ik trek mijn hand los terwijl ik rustig door ga en mijn schouders ophaal. 'Gewoon. Als je mee gaat mee naar school brengen, kom je dan mee naar beneden.' Snel loop ik de slaapkamer uit en loop de duizenden trappen af, gelijk richting de keuken.

Daar staat een bak met yoghurt klaar met nog een kop thee ernaast. Ook ligt er een briefje bij en zie ik mijn medicijn liggen.

"Hey Rosie,

Goeie morgen. Hier alvast een ontbijtje.

Tot Zo!

X Liam"

Glimlachend neem ik de pillen en begin dan vrolijk mijn yoghurt naar binnen te lepelen. Omdat het zo stil is, pak ik mijn telefoon erbij en zat zachtjes wat muziek aan op de achtergrond.

Vervolgens open ik Instagram, de app die ik al een paar dagen niet meer heb geopend. Sinds ik mijn meldingen heb uitgezet, scroll ik handmatig door mijn tijdlijn. Nadat ik alles wel zo'n beetje heb gezien scroll ik nog even door de reacties onder de foto van de aankondiging.

Daarna ga ik naar Twitter en doe daar hetzelfde. Zo zit ik een tijdje niks te doen tot de andere jongens fris en aangekleed binnenkomen. Harry loopt naar me toe en tilt me vervolgens bij mijn middel omhoog. 'Leggo baby!' Grinnikend ontspan ik mijn spieren en tilt me Harry mij ongemakkelijk richting de gang. De dropt hij me op de grond.