Changes // Louis Tomlinson

Chapter 13

Chapter 13

'Meid, where have you been? We hebben je gemist!' Ik laat me omhelzen door Jake en zwaai daarna naar Harry die net wegrijdt. Het is drie dagen geleden sinds mijn eerste schooldag (en eerste date) en twee dagen sinds mijn episode. Gister was het nog redelijk heftig, maar toen ik vanochtend wakker werd, besloot ik dat ik hoe dan ook naar school zou gaan.

Harry was het er totaal niet mee eens, niemand eigenlijk, maar type 2 van mijn episode was veranderd in type 1 (nog steeds veel pijn, maar nu dragelijker) en ik miste mijn nieuwe (en oude) vrienden.

'Joee, Rosie, ben je thuis?' Ik kijk op en Jake's lollige gezicht wordt serieus. 'Hee, je bent helemaal wit. Gaat het?' Ik knik snel en open mijn mond. 'Ja sorry. Ik was ziek, soort van en allemaal shit.' Ik ratel een beetje door en pak dan Jake zijn hand. 'Dus, wat ik heb ik gemist?' Jake kijkt nog steeds bezorgd, maar Logan begint er gelukkig doorheen te praten en ik focus mij met een klein beetje moeite op wat hij zegt.

Lang verhaal kort, ik heb niet zoveel gemist, want ik ben nieuw en ik heb pas een dag gehad. Langzaam lopen we richting de bankjes die verspreid staan over het plein en ik laat me opgelucht zakken.

'Hoe was je date eigenlijk?' Alice ploft naast me neer en kijkt me aandachtig aan. Ik glimlach lichtjes aan de herinnering van enkele avond ervoor. 'Perfect, híj is perfect, de date was perfect. Mijn stem klinkt zacht en ik staar voor me uit.

'Halloo! Dat is niet genoeg informatie! Wat hebben jullie gedaan? Heeft 'ie je gezoend? Hebben jullie het gedaan?' Ik kijk Darcy met een opgetrokken wenkbrauw aan en grinnik. 'We hebben gegeten, samen. We zouden naar de film gaan, maar die hadden we gemist omdat we teveel aan het kletsen waren. En ja, hij heeft me gezoend.' De seks-vraag laat ik onbeantwoord, maar in glimlach kruipt over mijn gezicht terwijl ik aan hem denk. Jake buigt zich naar voren en drukt een kus op mijn wang. 'Ik ben blij voor je kleintje.'

Als de bel gaat, staan we allemaal op. Ik buig naar voren om mijn rugzak van de grond te grijpen, maar een verdwaalde steek gaat door mijn lichaam en ik krimp in elkaar. 'Oh!' Zucht ik, terwijl ik mijn maag vastpak. Jake pakt snel mijn ellenboog vast, zodat ik niet volledig op de grond val en dan trekt hij mij omhoog.

'Weet je zeker dat het gaat?' Vraagt hij op een zachte toon, terwijl hij mijn tas van de grond pakt en over zijn eigen schouder slingert. Ik knik lichtjes en leun tegen hem aan terwijl hij een arm om mijn middel slaat. 'Gewoon niet zo lekker.' Mompel ik tegen zijn arm. Samen lopen we achter de andere vier aan, richting de trap.

Ik kan niet echt zeggen dat ik oplet tijdens de les, ik staar een beetje uit het raam en twijfel of ik wel de goede beslissing heb gemaakt met het al naar school gaan. Jake werpt soms een blik opzij, maar vraagt niks. Hij maakt enkel dubbele notities, waarvan hij aan het eind van de les een deel aan mij geeft. Ik glimlach lichtjes en grijp zijn hand weer vast. 'Rose, weet je zeker dat het gaat? Je bent nog witter dan voorheen, mocht dat mogelijk zijn.' Ik schud mijn hoofd terwijl we neerzakken op aan een tafel in de kantine. 'Het gaat wel, beter dan de afgelopen twee dagen in ieder geval, morgen is het hopelijk weer helemaal over.'

'Wat is er dan?' Vraagt Chris terwijl hij aan mijn andere kant gaat zitten en een flesje water aangeeft. Ik haal mijn schouders op (wat pijn doet) en speel met het flesje. 'Ik ga weleens door een periode van pijn, ik ben er aan gewend, maar mijn lichaam nog niet.' Ergens in mijn tas ontstaat een geluid en ik ga snel opzoek naar de oorzaak.

Het duurt even, maar dan vind ik mijn telefoon. Op het schermpje zie ik een foto van Liam en ik druk op het hoorntje om op te nemen.

'Heyhoi, alles goed?' De stem die antwoordt is niet die van Liam.

'Hi, ja prima. Jij?' Ik frons mijn voorhoofd en haal even mijn telefoon van mijn oor. Het is wel echt Liam zijn naam die op het schermpje staat. 'Louis, dit is niet jouw telefoon?' Het komt er eerder uit als een vraag, dan een statement en Louis grinnikt zachtjes aan de andere kant van de lijn.