Sıcak bardağı avumun içine yerleştirmiş boş boş sütlü kahveme bakıyordum. Sipariş geleli neredeyse yarım saat olacaktı ama bir yudum bile almamıştım. Eski sıcaklığı artık kalmamıştı.
Her şeyi bildiğini bir kenara bıraktım, sosyal deney'in oyun olduğunu nasıl anladı aklım almıyor. Kimse bilmiyordu ve araştırsa bile bir şey çıkmazdı. Kafam patlamak üzereydi.
Derin bir nefes alıp verdim. Resmen kendi planıma takılıp düşmüştüm.
"Seren!" diye birisi adımı bağırınca tüm cafeyle beraber bakışlarım oraya kaydı. Nazlı elinde poşet dosyayla bana doğru koşarak geliyordu.
Geri zekalı ya.
Nefes nefese masaya tutunarak durdu. "Tamamdır." dedi gülmeye başlarken.
Kızı delirttim sonunda.
Kaşımla sandalyeye işaret ettim. "Otursana kızım dikilme tepemde."
Hızla kendini sandalyeye atıp dosyayı bana doğru itekledi. "Sonuçları hallettim."
Gözlerim irice açıldı. "Şaka yapıyorsun? Nasıl yaptın?"
"Bir FBI değiliz ama bizim de yeteneklerimiz var." diyerek kolunu sandalyenin arkasına doğru atarak oturduğu yere yayıldı.
Gülerek başımı iki yana salladım. Dosyayı elime alıp en altta yazan sonuca baktım. Olumsuz yazıyordu.
Evet, Mirza evlatlıktı.
Bakışlarımı Nazlı'ya çevirdim. "Nasıl yaptın?"
"Özgür var ya, bizim oradaki hastanede stajerlik yapıyor." Gözlerim irice açılırken o gülüyordu. "İki yalakalık yapıp, yüz verince ufak bir iyilik yaptı."
Şen bir kahkaha attım. "Manyaksın kızım sen."
"Hayır sadece çok mükemmelim."
Nazlı bebeğim sana bayılıyorum.
Sizce Mirza nasıl anladı oyun olduğunu?
Mirza hakkında düşünceleriniz neler? Sövmek serbest shsjs
Ve Seren hakkında düşünceleriniz neler?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sosyal Deney
Short Story#tamamlandı. | kısa hikâye | texting Deney yapıyorum diye bir insanın hayatını ne kadar değiştirebilirsiniz? 26.01.2019
