73

4.3K 295 114
                                    

Birileri bölüm atlıyor. Peş peşe bölüm atıyorum diğer bölümleri okuduğunuza emin olun.

Hızla giden arabadan dolayı kasılan bedenimle kapıya tutunurken, "Batı yavaşlar mısın?" dedim telaşla.

Etraf neredeyse görünmeyecek şekilde hızla gidiyorduk ve Batı sanki mümkünmüş gibi her seferinde daha da çok gaza basıyordu.

"Batı, lütfen dur." dedim yan profiline bakarken. Sinirden kaşları çatılmış, çenesi kasılmıştı.

"Kardeşim, hayatımı adadığım kadına aşık." diye soludu beni duymadığını belli ederken. "Onu orada öldürmeliydim!" Direksiyon yumruk geçirmesiyle gözlerim irice açıldı.

Yumruk olan eline elimi uzatarak tuttum. "Batı." diye soludum. "Lütfen durur musun?"

Gözleri bana kayarken başını iki yana salladı. "Sahile gidip hava almam lazım." dedi.

"Tamam gideriz ama bırak ben kullanayım." dedim iyice strese girerken.

"Sana ne dedi o it?" dedi tekrardan beni es geçerek.

Kaşlarım çatıldı. "Dur diyorum, dur!" diye bağırdım sinirle.

Yine umursamadı beni. "Ne dedi o sana?"

Dişlerimi sinirle gıcırdattım. "Batı." derken sesimle yalvarıyordum. "Araba dursun söyleyeceğim."

"Telefonunu ver." dedi bu sefer de.

Anlamak istercesine kaşlarım iyice çatıldı. "Ne?"

"Şu telefonu ver, Seren."

"Hayır." dedim. "Arabayı durdur veririm."

"Seren." dedi sabrının son kırıntılarını süpürüyormuş gibi. "Şu telefonu ver. Kalbini kırmak istemiyorum."

"Kırıyorsun zaten." dememle bakışları bana kaydı. Gözlerimiz çakışırken anlık yüzü yumuşadı.

Elinin üstündeki elimi tuttu. "Özür dilerim."

Derin bir nefes alırken ona doğru yaklaşıp yanağını öptüm. "Hadi duralım biraz."

"Hayır." dedi inatla. "Geldik neredeyse."

Sıkıntıyla soludum. "O zaman yavaşla." dedim.

"Tamam güzelim." derken sesi daha sakin çıkıyordu.

Elimi kaldırıp dudaklarını bastırırken derin bir nefes aldı. "Seni seviyorum, Seren." dedi birdenbire.

Hem şaşkınlıkla hem de anlık gelen mutlulukla gülümsedim. "Ben de seni seviyorum, Batı."

Gülümseyerek bana döndü. "O dinlediğim zamanlar için özür dilerim."

Omuz silkeledim. "Ne yaşarsak yaşayalım bu eller hep kenetlendi." diyerek tuttuğu elimi kaldırdım.

Yandan bana bakarak güldü. "Hiç ayrılmayacak o el."

Gülümseyerek önüme dönmemle büyük bir gürültü koptu. Bedenim bir tarafa savrulurken, bedenimde hissettiğim acıyla bir çığlık attım. Acının yoğunluğu bilincimi kaybetmeme neden olurken istemesem de gözlerim kapandı.

Kafamda tek bir isim dolanıyordu; Batı.

Sosyal DeneyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin