Sosyal Deney

35

"İstersen bizim Bodrum'daki yazlığa gidelim. Okulların açılmasına da üç hafta kaldı zaten, son tatilimiz olur."

Nazlı'nın sesiyle kafama kaldırıp ona baktım. Daha fazla kırılmasın diye gece boyunca oturup dertleşme seansı yapmıştık ve her şeyi anlatmıştım. Tabii Batı ile aramızdaki diyaloglar hariç her şeyi.

"İyi mi gelir dersin?" diye fısıldadık. Selen bir süre sonra uyuyakaldığı için fısıldaşıyorduk.

"Aşırı eğleniriz." dedi gülümserken. "İyi gelmezse erken döneriz."

Başımı salladım. "Tamam yapalım."

"Oley be! Annemlere hemen söyleyeyim." derken telefonu alıp odadan çıkmıştı.

Selen'i dürttüm. "Kalk kızım karnım aç benim."

Anlamsız birkaç şey mırıldanarak gözlerini açtı. "Git hazırla Seren, beni ne uyandırıyorsun?"

Gözlerimi devirdim. "Dışarıda yiyelim ya."

Diğer gözünü de açarak bakışlarını üzerime dikti. "Dua et iyi değilsin, yoksa kralı gelse kaldıramazdı beni."

"Aslan ikiz!" diyerek hızla yanağını öptüm.

"Valla senin ayarlar iyi bozulmuş." derken elinin tersiyle yanağını sildi. "Birden sevgi böceği mi kesildin başıma?"

Önümdeki yastığı kafasına geçirdim. "İyilik de yaramıyor, ağla köpek."

Selen, elleriyle yastıktan kaçmaya çalışırken peş peşe vurmaya başladım. Nazlı içeriye girer girmez üzerime atladı ve her şey orada koptu.

Üzerime bir taş düşmüş gibi çarpıldım ve bedenim sertçe yerle buluşurken acı bir çığlık dudağımdan firar etti.

Burada kesmek zorunda kaldım yoksa uzun olacaktı...