Daisies•Jeon Jungkook

4

Gänseblümchen>papatyalar
(Almanca)

Jungkook'tan kitabımı aldıktan sonra doğruca sınıfa gittim. Kitabın eski kapağı,eskiliğine rağmen hiçbir şekilde yıpranmamış sayfaları filmlerdeki gibiydi.

Bu o kadar güzeldi ki.

Kitabı açıp okuyacaktım fakat sonra bu ses ve gürültüde yazık olacağını düşündüm. Bunu sessiz sakin ve hakkını vererek okuyacağım bir yerde okumak istiyordum.

Hemen bitmesin,beni kendine bağlasın istiyordum.

°•°•°

"Sana verdiğim görevi yerine getirebilecek misin Jungkook?"diye sordu Bay Nam.

İri gövdesi karşımda dururken,gözüm masasının üzerindeki kahve fincanlarına gitti.

Yaklaşık 6 aydır bu iş üzerinde uğraşıyorduk.

"Park Shingyu,kayıplara karışmıştı. Fakat kızı için her şeyi yapabilecek bir adam olduğunu öğrendim Bay Nam. Artık yapmam gereken tek şey-"diye açıklama yapıyordum ki Bay Nam sözümü kesti.

"Zırvalamayı kes Jeon! Yapman gerekenin ne olduğunu ikimiz de biliyoruz. "

Kafamı salladım. Bu işi batıramazdım. Sanırım batırmam gibi bir durumda CIA'in benim çalıştığım bölümü olan "Bilişim Duvarı" beni çeşitli işkencelerle infaz ederdi.

Düşüncelerim son buldu.

"Jungkook,dışarıdan fedakar bir aşık gibi görüneceksin."dedi Bay Nam.

Sesi öyle tehditkardı ki tüylerim diken diken oldu.

"O iş bende Efendim. Geriye yalnızca kızın bana bağlanması kalıyor."

•°•°•°

Okul çıkışı olduğunda Jung Hoseok'u takip etmeye başladım. Evet,biliyorum bu biraz kabaca bir hareket fakat,

Yaşantısını çok merak ediyordum.

Kulaklıklarını takıp ara sokaklardan geçmeye başladı.

Yürüdü,yürüdüm,yürüdük. Cidden evi niye bu kadar uzaktı!

Çıkmaz bir sokağa girdiğimizde ani bir hareketle arkasını döndüğünde ne kaçabilmiş,ne de saklanabilmiştim.

"Byeol!Ne diye beni takip ediyorsun?!"diye bağırdı. Yani 2 saattir onun arkasından geldiğimi fark etmişti. Etmiş miydi?

"Şey,afedersin."dedim kısık bir sesle. Sesimi çok zor duymuştu.

"Affetmem! Hadi dön evine. Gece gece küçük kızlarla uğraşıyorum yaa!"diye söylendi.

Arkamı dönüp yürüyecekken onun da arkamdan geldiğini fark ettim.

Tuhaf bakışlarımı üstüne yolladığımda " Evime gidiyorum!"diye açıkladı.

Bu çocuklar niye bu kadar garipti?

°•°•°

Evime girip odama çıktım. Annem çalışıyor olmalıydı. Genel olarak laboratuvarda sabahlardı.

Odama çıkıp yattım. Havalar soğumaya başlamıştı. Cidden,donuyordum. Elimdeki kapta açlığımı bastırmak için biraz çerez vardı.

Televizyondaki haberleri seyretmeye başladım.

"Güney Kore cumhurbaşkanı-"diye konuşurken spiker abla, kanalı değiştirdim.

O sırada gördüğüm haberle duraksadım.

" Biliminsanı Park Shingyu, laboratuvarında ölü bulundu. Cesedi otopsiye gönderildiği gün ortadan kayboldu."

Babam,Park Shingyu.

°•°•°•°

Şunu bilin ki Hoseok ile olan bölümü boşu boşuna yazmadım. Bu arada asıl olaylar buradan sonra başlıyor.

Neyse,
Dolu dolu bir gün geçirmeniz dileğiyle🧦