Perfect For You| liskook

0.6

Öğretmenimiz Bay Jaehyun ders sonunda benimle konuşmak istediğini söylemişti. Herkesten daha geç okula başladığım ve odaklanmakta da sorunlar yaşadığım için sınavlardan düşük almamdan endişeleniyordu. Kendi dersi için çıkardığı notları elime tutuşturdu ve bana sınavlara kadar konuları yetiştirebilmem için ayarladığı çalışma programını verdi. Defalarca teşekkür sonrası programı incelerken dışarı doğru yürümeye başladım. Bay Jaehyun'a gerçekten minnettar olmalıydım çünkü sınavlardan gerçekten korkuyordum bir türlü düzenimi oturtamadığım için bu derslerime de yansımıştı.

Okul kapısının önüne geldiğimde kağıtları hızlıca çantama koydum ve kapıyı açtım. Kendimi dışarı attığımda gözlerim bahçede ve bahçe kapısının önünde dolaşırken arkadaşlarımı bulamadım sadece o tek başına dikiliyordu. Yanına gidip gitmemekte tereddütlüydüm bir türlü yanına adımlayamıyordum. Bunu hissetmiş gibi arkasını döndü ve başını kaldırdı gözlerimiz birbirini bulduğunda başka şansımın olmadığını biliyordum. Burada benim için bekliyordu bu ya kızların planıydı ya da o kızlardan beni beklememelerini gitmelerini istemişti. Her türlü ben hariç hepsinin bu durumdan memnun olduğunu düşünüyordum.

Bana gülümseyerek başını salladı ve ona doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım. Önünde durduğumda, "Şey.. Herkes dağıldı ben de seni beklemek istedim." diye açıklama yaptı. Aynı şekilde ona gülümseyip "Teşekkür ederim Jungkook." Dedikten sonra yürümeye başladık. Bu onunla belki de ilk normal sohbetimiz olurdu. Sürekli benden çekindiği için aramıza mesafe koyduğunu düşünüp onu suçlarken ben de farklı davranmıyordum. Mesafeyi yıkmak istediğinde ise fazla ileri gitmişti yine de o an hiç yaşanmamış farz etmeyi seçmiştim.

"Alışabildin mi? Nasıl gidiyor hayatın?" Diye sordu. Hayatımda olmadığı için öğrenmek istiyordu ama benim bilmediğimi düşünse de hayatımın her alanına dahildi. Jimin, Jennie, Jisoo, Baekhyun ve daha birçok kişiyle benimle ilgili konuşuyordu. Bazen buna kulak misafiri oluyor ama duymamazlıktan geliyordum bazen ise arkadaşlarımın gözlerinde Jungkook ile ilgili beklentiyi görüyordum.

O hayatımı çok iyi bilmesine rağmen yine de anlatmayı tercih ettim belki de bilmek istediği şu an da yaşanılanların bana ne hissettirdiğiydi. "Fena değil, alışmaya çalışıyorum. Yine de insanlar işimi kolaylaştırıyor. Baekhyun her zaman yaptığı gibi kafamı dağıtmamı sağlıyor, Jisoo ise annemi yatıştırıyor. Jin ve Jimin'le yeni- yani tekrar tanışmama rağmen onlara çabuk ısındım özellikle Jimin gözümde Bambam'dan bir farkı yok." Ona anlatırken yürümemize rağmen gözlerini ayırmamış ilgisini bir an olsun benden çekmemişti. Jimin ile ilgili düşündüklerimi anlatırken yüzündeki gülümsemesi daha da büyümüş "Eskiden de böyleydiniz. Sürekli Jin ve Jisoo'yla uğraşırdınız Baekhyun'u arattırmazdınız." Dedi ve anılarını düşünüp bu anı kaçırmak istemezmişçesine kafasını iki yana salladı. "O kadar değilizdir." Teyit etmek için yüzüne baktım. O gözlerimizin birbiriyle buluşmasıyla alt dudağını ısırdı ve hızlı onayladı. "Kesinlikle öyleydiniz az çektirmediniz bize." Dedi ve tepkimi inceledi.

Eski günlere olan yaklaşımımı merak ediyordu çünkü o da sadece anılarımda yaşıyordu. Hatırlayamadığım anılarımda. Evime yaklaştığımızı fark ettiğim de adımlarımı yavaşlattım ve o da bana ayak uydurdu. Ona tamamen döndüm ve uzun zamandır sormam gereken soruyu sordum. Beni bile bu kadar gerecek olan soruyu nasıl karşılayacağını görmek için yüzüne baktım. Davranışım karşısında aklı karışmış gibi alnını kırıştırdı.

"Peki biz nasıldık Jungkook? Nasıl tanıştık? Seninle ben birlikteyken neler yapıyorduk?" Soracak daha çok sorum vardı o kadar uzun zamandır susmuştum ki ona karşı her bir sorumda gözlerinin büyüdüğünü görmesem asla susmayacaktım. Düşünmesi için ona zaman tanırken adımlarımızı tamamen durdurduk. Evime birkaç metre vardı ve yolun tamamlanıp ayrılmaya henüz hazır değildik. Gözlerini birkaç saniyeliğine kapattı ve konuşmadan önce dudaklarını ıslattı. Gözlerini açtığında konuşmaya hazırdı.