Perfect For You| liskook

0.7

Kahvaltımı hızlıca birkaç lokmada bitirmeye çalışırken annemin yavaş olmam için söylenmelerini dinliyordum. Dün gece gerçekten geç uyuyabilmiştim ve bunun bana kazandırdığı şey ise kocaman göz torbalarım ve geç kalmam olmuştu. Bizimkiler şimdi geleceklerdi ve ben daha yeni kahvaltı masasına oturabilmiştim. Zilin çalmasıyla elimdeki kırıntıları çırpıp yerimden kalktım, çantamı ve montumu aldıktan sonra kapıya koşuşturdum. Annem arkamdan montumun elimde değil üstümde olması gerektiğini söylerken kendimi dışarı atabilmiştim.

Ama bizimkileri tam takır, otuz iki diş gülümsemeyle burada görmeyi beklemiyordum. Eskiden hep beraber okula yürüsekte bu dönemin başladığından beri ya sadece kızlarla gidiyorduk ya da herkes sevgilisiyle okula gittiği için geriye kalan birkaç kişi toplanabiliyorduk. Hala eksikler vardı ama yine de birçoğunu burada görmeyi beklemiyordum.

"Gençler ne yapıyorsunuz bu kadar kişi burada?" gözlerimi üstlerinde gezdirdiğimde Jimin kocaman gülümseyip bana doğru hareketlendiği sırada Jin ve Jisoo onun önünü kesip iki yanımı geldiler, Jin çantamı tutarken Jisoo'da montumu giydiriyordu. Jennie "Bilmeeem içimizden geldi sabah ilk senin yüzünü görmek." dedi. Gözlerimi kısıp ona neler oluyor bakışı göndermeye çalışırken önünü döndü ve omuzlarını silktikten sonra yürümeye başladı. Jin ve Jisoo koluma girmiş onlarla beraber yürümemi sağlıyorlardı. Herkesin yüzünde aptalca bir gülümseme ve ortamda da sessizlik hakimdi. Sabahları komşularımın şikayet edeceği bir gürültüye sahip ortamımın neden bu kadar sessiz olduğunu anlamlandırmaya çalışıyordum.

Chae'nin evinin önüne geldiğimizde bizi çoktan kapının önünde beklediğini gördük aynı otuz iki diş gülümsemeye o da sahipken bir anda üzerime doğru koşmaya başladı. Refleks olarak iki kolumu önüme siper etmişken kollarını boynuma sardı ve "Kookie'yle dün neler oldu anlaaat." diye bağırmaya başladı. Tabii ki arkadaşlarımın bu halini tahmin etmeliydim hepsi onların planıydı ve sonucunun ne olduğunu öğrenmek istiyorlardı. "Tahmin etmeliydim.." diye mırıldandıktan sonra gözlerimi üstlerinde gezdirmeye başladım. Hepsi benden habersiz dün okuldan sonra bir anda çekip gittikleri için mahcup olacakları yere sırıttıkları için onlara kızsam da hiçbir işe yaramayacağını fark etmiştim.

Kai, Chae'ye "Biz de onun anlatmasını bekliyorduk bir anda ortama böyle dalınır mı kızım?" diye yalandan bir şekilde söylendi. "Siz ne olmasını bekliyordunuz? Planınız neydi?" dedim. Baekhyun "Yani orası bizi ilgilendirmez konuşabilirsiniz, sarılabilirsiniz daha birçok barışma şekli var. Biz sadece barışmanızı istiyorduk sonuçta sonrasını anlatmak zorunda değilsin." dedikten sonra omzundan onu itekledim "Bu mankafanın bile dalga konusu olduğuma inanamıyorum." dedim. Şirin görünmeye çalışıp hala yürümeye devam ederken onlara hiçbir şey anlatmayacağıma karar verdim.

Onlar da bunu anlamış gibi ortamı tekrar bir sessizlik sarmışken gülümsemelerini saklamaya çalışıyor ve arada birbirleriyle fısıldaşarak konuşuyorlardı. Bir tek iki yanımda duran Jisoo ve Jin arada birbirleriyle bakışıyor ama sessizliklerini koruyorlardı. Jin'in yanında duran anlatmam için bana laf atmayan tek kişi olan Jimin'e uzun uzun baktıktan sonra benimle göz kontağı bile kurmadığını fark ettim oysaki aramızdan birine birkaç saniye bile baksam hemen üstüme atlayıp dün ne konuştuğumuzu öğrenmek için can atacaklardı.

"Tanrım Jungkook hemen gelip dün konuştuklarımızı sana mı yetiştirdi Jimin?" diye sessizliği bozdum. Jimin'in gözleri kocaman açıldı ve kendini inkar moduna hazırladığını o konuşmadan önce bile fark etmiştim. "Hayır hayır öyle değil." Gözlerimi devirip ona bakmayı kestiğim sırada Jin ile yer değiştirdi ve yanımda yürümeye başladı. "Laliii sadece onu dinlediğini ve buna bile minnettar olduğunu söyledi. Ne konuştuğunuzdan bahsetmedi. Üstelik ondan ne yapmasını bekliyorsun ki biz onun da arkadaşlarıyız onu dinlememize onun da ihtiyacı var."