Prologue

27 0 0
                                    

"I love, when I see old people together because it makes me believe that true love, really do exists." I smiled while uttering those words.

"You told me, you're my true love. Naniwala ako. But when I experienced this kind of heartbreak. This, heartbreak that you cause." Tumingala ako sa kalangitan upang pigilan ang luhang gustong kumawala sa mata ko.

"I now, doubt if true love really exists." Tumawa ako ng mahina at pilit tinatago ang pighating aking nararamdaman.

"Like you, di ko rin in-expect na mangyayari sa atin 'to. But believe in true love, it really exists." Rinig kong sambit niya.

"True love. True love. How can you say na nag e-exist siya? Bakit ka naniniwala na may true love ang lahat ng tao?" I asked curiously.

"It's-" Napatingin siya sa akin at agad ding binawi.

"Secret." Pagpapatuloy niya.

We stayed there for almost an hour. Palubog na din ang araw. Wala ng nagsasalita sa amin. We are treasuring this moment that we were still together because tomorrow, magkaiba na kami ng landas na tatahakin.

"I just want you to know-" He hold my hand dahilan upang mapatingin ako sa kanya. Ang mukhang aking pinagmamasdan ay di ko na mamamasdan pagdating ng araw, kinabukasan.

"I love you." Pagpapatuloy niya.

Hearing those words, makes me cry. Iyon ang mga salitang nakakapag paiyak sa akin. Ang luhang aking pinipigilan ay kumawala, sa tatlong salita lamang.

"I need to go. Sunset is done." I wipe my own tears. Tumayo ako at pinagpag ang aking sarili. Pero bago pa man ako humakbang ay pinigilan na ako nito.

"Can you do me a favor?" Nagtataka akong tumingin sa kanya dahil sa kanyang sinabi.

"What?"

"Seven days. Let's do the one week challenge. For the last time, please?"

Whaaaaat? One week challenge? He's kidding, right?

One Week Challenge With My ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon