Belki ihtiyacınız vardır; sizi seviyorum ve hep yanınızdayım💚
Rüzgar apartmanın girişine gelince durup bir zili çaldı. Aslında yanına gitmeyecektim ama eğer o girerse ve ben yetişemezsem bi daha içeri giremezdim. Ama beni görürse Demir'e haber verebilirdi. Tabii ki yanına gitmeyecektim.
O içeri girdikten sonra biraz bekleyip kapının oraya gittim. Hangi zile bastığını görmüştüm 13'e basmıştı, hayır tabii ki zili çalmayacağım zaten herhangi bir zile basarsam beni görecekleri için içeri girecek başka bir yol bulmalıydım.
Bahçenin arka tarafına dolanıp bir kapı var mı diye bakmaya karar verdim ve çitlerin üzerinden atlayıp bahçeye girdim. Çimlerde "Basmak yasaktır" yazıyordu. Ama her zamanki asi kişiliğimle bu uyarıyı dikkate almadım.
Tam tahmin ettiğim gibi bir kapıyı bulduğumda kapı koluyla bir süre cebelleştikten sonra açtım.
Tahminlerime göre 13 numaralı daire 3. kattaydı. Merdivenlerden hızlıca o kata çıktım. Kapının önünde sadece Rüzgar'ın ayakkabıları vardı.
Zili çaldım. Kapıyı açan Rüzgardı. Yüzündeki o şaşkın ifadeye karşı işaret parmağımı dudağıma yaslayarak susmasını işaret ettim. O da kapının arkasına çekilip bana içeri geçmem için yol verdi.
İçerden gelen kahkahayla kanım donmuştu. Bunun üstüne bir de Demir'in "Özür dilerim böyle olsun istemedim" demesiyle daha da çıldırarak sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım.
Sesler salondan geliyordu. İçeride gördüğüm şey ise ALLAHIM SEN BENİ NE İLE SINIYORSUN!
_____________________________
Tahminleri alalııım🌻
