Kim Taehyung: Bugün
Oyundaki
Tüm rekorlarım silinmiş
Sen biliyorsun bu işleri
Ne yapmalıyımSpideyboy: Mail attınız mı
Kesin teknik bir arıza oldu demişlerdir
Hep öyle derler
Sanki çok biliyorum :P
Neyse
Büyük ihtimalle birisi
Oyunu hackledi
Ve sizi korkutmamak için
Ve tabii ki şikayet etmemeniz için
Bir şeyler uydurmuşlardır
Ama merak etme
Bugüne geri gelir
Bir grup genç eğlenmek istemiştir
Çok da şey yapmaKim Taehyung: İçime su serptin resmen
Ah teşekkür ederim
Bu arada sabah Yoongi'yi
Seni kovalarken gördüm
Ne yapıyordun arkadaşıma
Daha ilk günden delirtme çocuğuSpideyboy: Pff
Ben kim
Yoongi'ye bir şey yapmak kim
Çok güldümKim Taehyung: Sana birşeymi oldu
Eskiden böyle mesaj atmazdınSpideyboy: Dersin ortasındayız
Daha fazla ne yazabilirim
Bir sevdiceğin olduğuna göre
Bebeyim falan da yazmıyorum
Peter aşkımın mood'larını da gönderemiyorum
Başka ne yapayımKim Taehyung: Haklısın
Neyse
Hoca buraya geliyor kapattım ben(Son görülme 10.57)
Spideyboy: Pekala
O zaman
:'))
Git bakalım(Son görülme 10.59)
Genç çocuk tepsiye bulamaç halinde olan yemekten bir tabak koyduktan sonra yemekhanenin en ücra köşesine doğru yürümeye başladı. Genellikle burada oturup sessizce yemeğini yemeyi ve insanların nasıl birbirlerine karşı Pollyana'cılık oynadığını izleyip eğlenirdi.
Sandalyesini çekip tepsiyi masaya koydu ve öğrencileri izlemeye başladı.
"Ah kesinlikle o çocuğa çıkma teklifi edecek. Hayır hayır ellerini saçına götürürsen gardını indirmiş olursun." Bulamacı kaşığına doldurdu ağzına götürdü. Tadı ağaç kabuğu gibiydi ama bunu pek de önemsemiyordu Seokjin.
"Tanrım hayır yemeğine çok fazla tuz koymamalısın. Herkesin bastığı yere neden oturuyorsun yahu? Aha yemekhaneye el ele tutuşarak gelen bir çift daha-" Tepsisindeki tavukdan almak için tuttuğu çubuklar elinden düşüp gitti. Eğilip almaya bile uğraşmadı.
Gözleri çifti takip ederken sadece olduğu gibi duruyor bir milim bile hareket etmiyordu bedeni. Kalbindeki ağırlık kendisini boğazında bir yumru olarak hissettiriyordu.
Aradan birkaç dakika geçtiğinde görüşünün bulanıklaştığını hissetti. Sonunda ellerini gözlerine doğru getirip sallamaya başladı. Şu anda isteyeceği son şey ağlamak ve herkesin onu fark edip dalga geçmesiydi.
Boğazındaki o hissi geçirmesini umarak yutkundu ama hiçbir şey değişmemişti.
Çift ise o gün normal arkadaşlarıyla beraber oturdukları masaya oturmak yerine daha az kişinin bulunduğu yerde olan bir masayı seçmiş, karşılıklı oturmuşlardı.
Gözleri hâlâ olan biteni gözlüyor beynine ağlamasını başlatacak sinyaller gönderiyordu ama tam o sırada bir şey oldu. Bir kişi tepsisini alıp Seokjin'in tam yanına oturdu.
Seokjin donuk halde ona döndüğünde gelen kişinin oda arkadaşı Yoongi olduğunu gördü.
"Ölü mü gördün? İnsan biraz tepki verir." Yoongi yemeğini yemeye başladı. Seokjin'den bir tepki alamayınca tekrar konuştu. "Ne oldu sana? Sen değil miydin bu sabah beni öldürmek isteyen?"
Seokjin yine cevap vermedi.
Yoongi gözlerini devirip tekrar soru soracaktı fakat vazgeçti. Gözleri diğerinin gözlerini takip edip onu etkileyen şeyin ne olduğunu buldu.
Taehyung ve Eun Kyung masada birbirlerine karşı biraz utangaçca ve gülümseyerek bakıyor ve yemeklerini yiyordular.
"Sen Taehyung'dan hoşlanıyordun değil mi?" Seokjin için üzülürken ona döndü.
Diğer genç yine cevap vermedi. Gözleriyle ikiliyi izliyor, birbirlerine nasıl davrandıklarını görüyor ve içindeki büyük acıyı dindirmeye uğraşmıyordu.
"Senin için üzücü olmalı."
Seokjin sadece telefonunu cebinden çıkarıp WhatsApp grubuna girdi.
Taehyung Stalk 🌟
Grup bilgisi için dokunun
Spideyboy: Görev iptal
Hesapları geri verin(Son görülme 12.15)
E yazık bu Seokjin'e ;((
Ama bana daha da yazık
;((((
Neyse
Sizi seviyorum
💖💖
![](https://img.wattpad.com/cover/176827041-288-k939858.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Amazing Eklembacak | taejin texting
FanfictionMahallenin dost canlısı, sevecen, akıllı ve zeki örümcek adamını canı gönülden, tüm benliğiyle seven bir eklembacak Seokjin, lisenin son yılında sınıf arkadaşı Kim Taehyung'a mesaj atar.