SIRADAN

1.1

İyi okumalar. Tabi birileri okuyorsa. :(

Yazar gözünden

Genç polis merkeze adım attığında gözler ona dönmüştü. 2 seneden kısa bir süredir buradaydı fakat yaptığı cesur işler onu fazlasıyla öne çıkarmıştı. Şu sıralar gizli göreviyle uğraşıyordu ama o burayı seviyordu. Yaptığı işi seviyordu insanları sevmiyordu bir tek onun tabiriyle herkes yüzsüz ve sahtekardı.

Komiserin odasının önüne geldiğinde gömleğini aşağı çekiştirdi kapıyı tıklayıp içeri girdi. Komiser onu görünce babacan bir şekilde "Gel bakalım ne yapıyorsun" diye sordu. Babasının eski ortağıydı ne de olsa az çok yakınlıkları vardı. "Ne olsun komiserim aynı" diye cevap verdi o da.

Aslında biraz muzip ve yaramaz bir çocuktu, ama herkese bu yönünü göstermezdi insanlar onu ezmesin diye. Kapıdan çıkarken son kez selam verip öyle çıktı masasına gidip önemli dosyaları aldı. Ve dışarı çıktı.

Yürümeye başladı bir televizyoncunun önünden geçerken gördüğü kalabalıkla o da oraya bakmaya başladı. İçinden bu ne lan böyle yolu kapatmışlar diye geçirdi.

Bütün televizyonlarda aynı şey vardı. Bir kimliği belirsiz maskeli kişi bir adamı oturtmuş ve bir şeyler anlattırıyordu. Hiç şakası yok gibi görünüyordu. Bıcağını adamın yüzünde gezdirirken monta benzer ve eldiveni arasında küçücük bir yer gözüküyordu. Bileğinde bir şeyler vardı. Kafasına takılmıştı işte eve gidince videoyu izleyeceğini kafasına not etti ve hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.

Eve girdiğinde özlemle ileri baktı ama hiçbir şey eskisi gibi değildi. Hiç bir zaman da olamayacaktı.

Akşam işi vardı neredeyse bir senedir gizli olarak çalıştığı örgütü bir hafta sonra büyük teslimat ile ortadan kaldıracaklardı. Sonrasında iyi bir tatile ihtiyacı vardı. Dosyaları masanın üzerine attı kendini koltuğa bırakıp gözlerini kapattı ve video gözünün önüne geldi telefonundan youtuba girip videoyu arattırdı.

İzlemeye başladı. Bitirdiğinde kafasını geriye yasladı. Ne oluyor amına koyayım, poliscilik mi oynamaya karar vermiş bu adam diye düşünmeye başladı bileğinin minicik bir saniye gözüktüğü anda durdurdu ve ss alıp yakınlaştırdı. Bunu bir yerde görmüştü ama nerde diye düşünmeye başladı biraz sonra saatine bakıp hazırlanmaya başladı.

'Nerde kaldın oğlum mallar gelicek birazdan, hadi geçte şunları hazırla.'
Şerefsiz konuşuyordu. Şu iş bir bitsin adamın ağzına sıçacaktı. Az kalmıştı.
Elindeki paketleri içeri götürdü. İşini yapmaya başladı ama içinden bir güzelde sövüyordu.

İşi bitince teslimatı almak için yola koyuldular. Birazdan polis baskın yapacaktı ve bir kaçını tutuklayacaklardı. Ama bu işi kökünden çözmeye daha zaman vardı. Bunlar sadece bir kaç maşaydı. Bir kaç dakika sonra polis içeri daldı sanki hiç bilmiyormuş gibi kaçmaya çalıştı ama kendini bilerek yakalattı. Sonra ekip diğerlerini de alınca iş bitmişti ele geçirilen neredeyse bir tona yakın kokain ve Esrar vardı. Kendi kendine gururlandı ekip otosuna binerken. Bu sadece başlangıç dedi. Bu sadece başlangıç.

YAĞMUR

Video paylaşılmıştı bile ve herkes ama herkes bunu konuşuyordu. 1 hafta geçmişti üstünden şimdi ikinci kişiyi seçmişlerdi. Ona yapacak daha da güzel şeyleri vardı. Bu seferki eleman da küçücük çocuğa arabayla çarpıp kaçan ve onu ölüme terk eden biriydi. Zavallı çocuk şimdi iki bacağı kesilmiş ve eve bağımlıydı. Ama bu o piçe yapıcaklarının yanında azdı. Zengindi ve onu zenginliği ile vuracaklardı. Sümsük çoktan planı yapmıştı, banka hesapları vs her şeyini öğrenmişlerdi. İş şimdi büyük vurgunu yapma zamanındaydı.

Kafamın içindeki akıllanmayacak şeyleri yaptıracak sesi bastırmaya çalışıyorum. Ama bir türlü olmuyor. Her seferinde daha fazla kan daha fazla acı diye bana haykırıyor ve en sonunda kontrol onda oluyor.
Eve dönerken düşüncelerimin arasında kaybolduğumu fark edip bir sigara yaktım tam o sırada önümde biri durdu.

Önümde durana mal gibi bakmaya başladım. Sigaramdan bir duman çekip yüzüne üfledim. "Ne diye dikiliyorsun önümde, bok mu var?"
"Benimle gel." diye fısıldadı. Şu an kimse ile uğraşacak durumda değilim. Omzunda onu ittim. Yürümeye çalışacakken kolumu tuttu. Bir kolumdaki ele bir de ona bakıyordum.

Sinirlenmeye başlıyorum ama kol değil yol geçen hanı sanki amına koyayım.
"Çek şu elini yoksa ben çekerim. Ve bu iyi olmaz." gülümsemeye başladı. Allah yukarıda güzel gülümsüyordu.
Ama o el hala kolumdaydı. Etrafıma baktım. Biraz ıssız ve sakindi.

Kolumu tutan elini çevirdim ve sırtımdan onu yere atıcakken kendine çevirdi ve hamlem yarıda kaldı. Dip dibe duruyorduk." Sen O'sun biliyorum." diye kulağıma eğilerek fısıldadı. Anlamayan gözlerle ona baktım.

Kendimi çekip kurtarırken "Ne diyorsun be. Bak oğlum iki seninle konuştuk diye kendini bir bok sanma. Sonu kötü olur senin için."
"Öyle mi dersin." cebinden çıkartıp gösterdiği şeyle yüzüm aynen şöyle oldu.

Evet aynen böyle oldu. "Ne oluyor amk"