Λάθος Τηλεφώνημα

Chapter5

Την επόμενη μέρα σηκώθηκα από κάτι φωνές. Ζήτημα να ήταν 10-11 το πρωί. Πήγα στην πόρτα και προσπάθησα να την ανοίξω αλλά μετά θυμήθηκα πως την είχα ακόμα κλειδωμένη. Αφού την ξεκλείδωσα, βγήκα στον διάδρομο για να δώ άμα ήταν η Vic που φώναζε. Η πόρτα του δωματίου της κλειστή και η φωνή ακουγόταν από μέσα. Αποφάσισα να κάτσω λίγο να ακούσω. Ξέρω ξέρω κακία φίλη αλλά άμα ήταν γκομενικό θα μου το έλεγε αργά ή γρήγορα. Έπειτα από κάνα λεπτό χωρίς κουβέντα, ακούσα την Vic να φωνάζει "Don't ever bother to call again!I will do what ever i want." Οπότε ήταν γκομενικό. Δεν ανησυχώ.

Είχε ψυχρούλα και είπα να μπω να φορέσω κάτι άλλο, πιο χοντρό προτού κατέβω κάτω για πρωινό. Μπήκα ξανά μέσα στο δωμάτιο μου για να δω το φωτάκι του κινητού μου να αναβοσβήνει. Μήνυμα. Wow! τι πρωτότυπο. Το άφησα για λίγο μέχρι να πάρω ένα πουλόβερ και να το φορέσω. Ήταν μέσα Δεκεμβρίου και σε 10 μέρες σχεδόν ήταν Χριστούγεννα, οπότε είχε κρύο για πουλόβερ. Μόλις ήμουν έτοιμη κατέβηκα τις σκάλες, αφού πρώτα πήρα το κινητό μου. Έβαλα ένα μπολ δημητριακά και κάθισα. Έπειτα από λίγο και ενώ ήμουν έτοιμη να πάρω τον καφέ μου και να ανοίξω το κινητό η Vic κατέβηκε.

"Καλημέρα!" μου είπε. Μάλλον τον ξεπέρασε γρήγορα.

"Καλημέρα. Σου έφτιαξα καφέ. Θες?" της είπα και τον έβαλα σε μια κούπα για εμένα. Σκούντηξε το κεφάλι της και της έβαλα και αυτής καφέ. Κάθισα απέναντι της στο τραπέζι και έβγαλα το κινητό μου.

"Ωραία που θα περάσουμε και σήμερα." είπε.

"Γιατί το λες αυτό?" την ρώτησα με το κινητό στο χέρι.

"Γιατί δεν είναι ούτε 11 η ώρα και εσύ παίζεις με το κινητό σου. Δεν κάνουμε τίποτα μαζί πια. Σε έχω βαρεθεί." μου πέταξε στο ξεκάρφωτο. Αυτό από που ήρθε;

"Και θες διαζύγιο. Καταλαβαίνω." της είπα εντελώς σοβαρά.

"Ναι, ακριβώς..." μου απάντησε κοροϊδευτικά. "Λοιπόν τι λες, να αφήσεις τον Jake." ααα καλά, αυτόν τον είχα ήδη ξεχάσει. "Τον Louis και τους πάντες και να πάμε για ψώνια στο εμπορικό.Να φαμε κιόλας καλό μεσημεριανό;" μου πρότεινε.

"Γιατί όχι; Τέλεια ιδέα. Θα πάμε για χριστουγεννιάτικα ψώνια!!! Ναιιι!!!" φώναξα από την χαρά μου και έτρεξα στο δωμάτιο μου να ετοιμαστώ. Έβαλα ένα γκρι πουλόβερ και ένα μαύρο κολάν. Φόρεσα τις γκρι τις μπότες και έφτιαξα τα μαλλιά μου μια πλεξούδα. Έπειτα απο 10 λεπτά σχεδόν, είμασταν και οι δυο έτοιμες.

Δυστυχώς δεν οδηγάμε,οπότε έπρεπε να πάρουμε taxi. Φτάσαμε γρήγορα και κατεβήκαμε αμέσως για να πάμε στα μαγαζιά. Μόλις μπήκαμε μέσα είδα μια τεράστια αφίσα απο τα αγόρια. Είχαν λέει χριστουγεννιατικη συναυλία στο κέντρο του Λονδίνου. Αυτό με έκανε να τους θυμηθώ. Ο Harry είπε πως σήμερα γυρνούσαν για να ξεκινήσουν πρόβες. Είπε ακόμα πως έπρεπε να ήταν ΤΈΛΕΙΑ. Το κινητό μου χτύπησε για μια φορά και κατάλαβα πως είχα μήνυμα. Είπα στην Vic πως θα έκανα ένα λεπτό και να συνεχίσει. Άνοιξα το κινητό μου και βρήκα δυο νέα μηνύματα στο Twitter. Φυσικά ο Louis. Τα μηνύματα εκείνη την στιγμή που πήγα να ανοίξω την εφαρμογή, διπλασιάστηκαν. Και όλο και αυξάνονταν. Μπήκα και είδα τα πρώτα πέντε. Ο Liam, o Niall, o Harry και ο Zayn με ακολούθησαν,  το ίδιο και ο Louis. Ακόμα ένα μήνυμα έλεγε πως ο Louis με ανέφερε σε ένα tweet του. Δεν κάθισα να το διαβάσω. Πήγα κατευθείαν στο inbox μου για να βρω ένα μήνυμα του και άλλα χίλια από διάφορα κορίτσια. Directioners από ότι κατάλαβα. Ξαφνιάστηκα αλλά μετά θυμήθηκα. Με ακολούθησαν επειδή τα είδωλα τους με ακολουθούν. Τι γλυκό. Διάβασα δύο τρία τα οποία έλεγαν πράγματα σαν 'Πώς έκανες τους 1D να σε ακολουθούν;' 'Είσαι τόσο τυχερή.' 'Μάθε μου τα μυστικά'. Πήγα έπειτα στο μήνυμα του Louis. Έλεγε 'I forgot to ask your phone, last time. Can you give it to me?'