Λάθος Τηλεφώνημα

Chapter8

"Will you excuse me for a second?" ρώτησα και κατευθύνθηκα προς την πόρτα αφού όλοι κουνήσαν θετικά το κεφάλι τους.

Περπάτησα μέχρι κάπου που κάνεις δεν μπορούσε να με ακούσει και κάθισα κάτω σε ένα πεζούλι ή κάτι. Απάντησα στην κλήση. Από άγνωστο αριθμό πάντα.

"Yeah?"  απάντησα.

"Hello Kris. I am Jake." μου είπε ήρεμα.

"First i told you not to call me like that. And secondly what do you want?" είπα ακόμα πιο ήρεμα αφού δεν ήθελα πολύ να ασχοληθώ μαζί του.

"I thought about everything, our relationship and us and i... em... i don't want to be with you anymore. I just don't love you... and never did!" είπε και έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς να μου αφήσει περιθώριο να απαντήσω.

Δάκρυα άρχιζαν να τρέχουν στο πρόσωπο μου. Πιο πολύ γιατί η Vic είχε δίκαιο, γιατί δεν άκουσα τον Lou και δεν τον ξέχασα ή συγχώρεσα. Σίγουρα τώρα δεν θα κάνω το δεύτερο. Αλλά άμα τον ξεχάσω θα έχω κάτι άλλο να θυμάμαι. Ή μάλλον, κάποιον.

Τώρα, πια έκλαιγα πολύ. Άκουσα βήματα και αμέσως σκούπισα τα δάκρυα μου. Δεν ήθελα κανέναν να με δει έτσι.

"Hey!" μια γνώριμη φωνή είπε χαρούμενα. Δεν είχε δει ακόμα το κατακόκκινο πρόσωπο μου αφού κοιτούσα κάτω. Ήρθε και κάθισε δίπλα μου.

"Ηey beautiful, what's wrong?" με ρώτησε.

"Why are you doing this?" τον ρώτησα και τον κοίταξα στα μάτια. Μου έπιασε το πιγούνι για να επεξεργαστεί καλύτερα το πρόσωπο μου. Ακόμα πιο πολλά δάκρυα βγήκαν εκείνη την στιγμή. Βλέποντας ακόμα μια αποτυχημένη αγάπη.Βλέποντας τον Louis. Γιατί πρέπει όλοι να προδίδουν;

"Hey, hey! What's wrong? Please don't cry!" μου είπε και ακούμπησε το χέρι του στο πρόσωπο μου. Άρχισε να μου σκουπίζει τα δάκρυα που έπεφταν σαν ρυάκι.

Με το άγγιγμα που ήξερα πως δεν θα είχα, έκλαψα ακόμα πιο πολύ. Με πήρε αγκαλιά και έπειτα από λίγο τον αγκάλιασα και εγώ.

"Don't cry, baby! Don't cry.." είπε και μετά ψιθύρισε. Μετά από λίγα λεπτά σε αυτή την αγκαλιά, απομακρύνθηκα και τον ξανακοίταξα στα μάτια.

"Why? Why are you doing these?" τον ρώτησα.

"What do you mean?"

"I mean that i am a random girl that accidentally called you. Why are you keep talking to me?...... Why are you doing this to me?" είπα την τελευταία πρόταση και κοίταξα το πάτωμα, κλαίγοντας πιο πολύ. Το χέρι του ακούμπησε το κεφάλι μου κάνοντας με να τον κοιτάξω.

"If you promise you'll stop crying I'll tell you!" μου είπε και κούνησα το κεφάλι μου θετικά. Προσπάθησα να σταματήσω και νομίζω τα κατάφερα.