Chapter7

258 22 2
                                    

Είμαι σε ρομαντική διάθεση γιατί διάβασα ένα ρομαντικό ντερτυ, οπότε δεν ξέρω πως ρομαντικό θα βγει αυτό ή το επόμενο :)

~~~~~~

"Δεν παίρνεις καλύτερα τον Louis να του το πεις; Ότι δεν θα πάμε. Θα ψάχνει, λογικά." μου είπε η Vic.

"Πρέπει..." απάντησα χωρίς να θέλω. Σηκώθηκα και πήγα να πάρω το κινητό μου και ξανακάθισα στο τραπέζι με την φίλη μου. Αναστέναξα και πληκτρολόγησα το κινητό του.Χτύπησε αρκετές φορές μέχρι που απάντησε. Ακουγόταν λαχανιασμένος λες και έτρεχε ή κάτι.

"Yeah?" απάντησε στο τηλέφωνο.

"Hey Lou, it's Kristen here.Umm...." ξεκίνησα να του λέω αλλά φάνηκε πως χάρηκε και μίλησε πρώτος.

"Kris!How are you?" με ρώτησε.

"Νot so good. We nee.." ξεκίνησα αλλά πάλι με διέκοψε.

"Why? Is it about your stupid boyfriend?" με ρώτησε ξανά.

"N-yeah...that's it." προσπάθησα να του πω. Δεν ήθελα να του αποκαλύψω πως τον έχω ερωτευτεί γιατί ξέρω πως θα περάσει και πως είναι μια ηλίθια σκέψη της στιγμής. Επειδή είναι ωραίος θεωρώ πως το αγαπώ κιόλας.

"Honey! Please don't be sad about him. You need to forget or forgive him. Either way you have to talk to him to make things clear. And don't forget you have friends who love you and I am always here for you." μου απάντησε με την πιο γλυκιά φωνή που θα μπορούσα να ακούσω. Ελπίζω να είναι από αυτούς τους ηλίθιους έρωτες που βασικά δεν νιώθεις πολλά για τον άλλον απλά... Νομίζεις. Ελπίζω όλα να είναι στο μυαλό μου αλλά πρέπει να το μάθω. Πρέπει να μάθω τι νιώθω για αυτόν.

Δεν είναι λογικό να είσαι ποτέ  ερωτευμένος με κάποιον που τον γνωρίζεις τόσο λίγο καιρό. Δεν προλαβαίνεις να μεγαλώσεις αισθήματα. Δεν τον ξέρεις τον άλλον. Αλλά δεν έχω ξανανιώσει έτσι για κανένα άλλο. Ούτε καν τον Jake. Είναι αυτό που λέμε, πεταλούδες στο στομάχι, κάθε φορά που του μιλάω ή μιλάω για αυτόν. Ξέρω είναι το πιο περίεργο και περίπλοκο συναίσθημα στο κόσμο ο έρωτας. Ελπίζω αυτό που νιώθω για αυτόν να μην είναι κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται. Σωστά;

Έπειτα από ένα λεπτό σιγής μίλησα.

"Thanks, Lou. I am always here for you too." είπα και χαμογέλασα στον εαυτό μου. "In other news now, we would loved to come to the concert." συνέχισα και κοίταξα την Vic.

"Τι λες;" σχημάτισε στα χείλη της.

"Yeah...You make me happy! And anytime, baby."είπε αφού γέλασε ελαφρά.

"That's all..." συνέχισα λίγο άβολα.

"Ok, i got to go. We'll talk later." μου είπε και τον χαιρέτησα και εγώ προτού κλείσω. Η Vic με κοιτούσε ακόμα με απορία στα μάτια της.

Λάθος ΤηλεφώνημαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora