Λάθος Τηλεφώνημα

Chapter9

"Niall, will you excuse me for a second? I need to go to the girls room!" του είπα έπειτα από λίγη ώρα χορού.

"Yesh sure!" μου απάντησε και έφυγα από την 'πίστα'. Για να παω στην τουαλέτα έπρεπε να περάσω δίπλα από τον Lou αλλά είχε δουλειά. Μόλις μπήκα μέσα, πήγα στον μεγάλο καθρέφτη και κοιτάχτηκα. Φαινόμουν ακόμα λίγο κόκκινη από το τόσο χορό ή από τα δάκρυα. Έβγαλα την μάσκαρα από την τσάντα μου αφού ήθελε λίγο φρεσκάρισμα.

"Hey beautiful." άκουσα τον Louis να λέει καθώς τον έβλεπα από τον καθρέφτη να πλησιάζει. Έβαλε τα χέρια του στην μέση μου και με φίλησε στο λαιμό. Εγώ ακόμη καθόμουν με πλάτη σε αυτόν και δεν γύρισα. Ήρθε και ακούμπησε την μέση του στον νεροχύτη δίπλα μου, σταυρώνοντας τα χέρια του. Σταμάτησα αυτό που έκανα και τον κοίταξα. Με κοιτούσε για πολύ ώρα και ένιωθα άβολα.

"Why are you doing this? Why are you doing this to yourself?" με ρώτησε έπειτα από λίγο.

"What do you mean?" τον ρώτησα και εγώ και γύρισα να συνεχίσω αυτό που έκανα. Πήρε την μάσκαρα από το χέρι μου.

"This. Make up. You look way more beautiful without all this." μου είπε και τον κοίταξα. Τι γλυκός που είναι.

"Well, i don't like make up either but it's Christmas.." είπα και κοίταξα το κινητό μου. "...Day. Everybody needs a little bit of make up. Even you do!" συνέχισα και του πήρα την μάσκαρα από το χέρι του.

"You are saying that i am not perfect enough for you?" είπε και κοίταξε κάτω σαν χαμένο κουταβάκι. Σταμάτησα, έκλεισα την μάσκαρα, την έβαλα στην τσάντα μου και τον κοίταξα.

"Yeah, you are not perfect enough for me. That's why i love you!" του είπα και τον πλησίασε. Σήκωσε το κεφάλι του αλλά δεν μπορούσα να διαβάσω τα συναισθήματα του. Το πρόσωπό του ήταν εντελώς ανέκφραστο. Λες να είπα βλακεία;

Με κοίταξε στα μάτια και μετά στα χείλη. Με πήρε αγκαλιά και άρχισε να με φιλάει. Όχι γλυκά αλλά γρήγορα και με πάθος λες και το έκρυβε τόσο καιρό μέσα του.

"Louis?" άκουσα μια φωνή από δίπλα μας. Δεν ακουγόταν σοκαρισμένη, πιο πολύ χαρούμενη μπορούσες να πεις.Μόλις ξεκολλήσαμε γύρισα και αντίκρισα την Eleanor. Αμέσως ένιωσα τύψεις. Είναι το αγόρι της και εγώ το φιλάω. Κοίταξα κάτω από ντροπή.

"Hey Eleanor." είπε ο Louis με τον ίδιο τόνο.

"Finally, you kissed her." είπε η ίδια. Σήκωσα απότομα το κεφάλι μου. Τι είπε τώρα;

"W-what? You are not mad. I was kissing your boyfriend." της είπα και αυτή άρχισε να γελάει.

"He is not my boyfriend. This relationship is fake. I mean it's all about the paps. Me and Lou are only friends. Every time we are together we are hugging out like the most friends do. The first time you saw us together was because they asked us not to reveal to you the whole situation. Plus he was telling me how much he loves you..." κοίταξα τον Louis ο οποίος κοιτούσε το πάτωμα χαμογελώντας. "..And that he wasn't sure what to do. That's why i am happy for you. I have a boyfriend too and everything is ok!" είπε και περπάτησε προς τις βρύσες δίπλα μου. Γύρισα άλλη μια φορά να τον κοιτάξω.