Λάθος Τηλεφώνημα

Chapter 20

Μόλις ο Zayn του τα εξήγησε όλα ο Louis είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα.

"So you kissed her?" ρώτησε.

"Yah! But that's not the point. I mean, of course it is but not right now!"

"So you are kind of together now?" ρώτησε ο Louis χαρούμενα, χοροπηδώντας πάνω κάτω.

"No,lad. That's my issue. I have to break up with Perrie." του απάντησε ο Zayn τοποθετώντας τα χέρια του στους ώμους του φίλου του.

"And why you aren't telling her?" ρώτησε άλλη μια φορά ο Louis αλλά μόλις είδε το πρόσωπο του φίλου του, κατάλαβε. "Ohh right.Just tell her that it's going to be better like that and don't even dare to tell her that you love Vic. Just don't." συνέχισε.

"Okay.But why?"

"'Cause she will kill her and we don't want that. Do we?"

"Shut up Louis. Of course not! Yeah.. um... can you call her to come here?" ρώτησε ο Zayn τον φίλο του ενώ σκεφτόταν τον τρόπο που θα της το έλεγε.

"No! You g- Okay Okay!" ξεκίνησε ο Louis αλλά για άλλη μια φορά κατάλαβε και συμφώνησε.

Βγήκε έξω από το δωμάτιο και μπήκε στο καθιστικό.

Ακριβώς απέναντι του είδε την Kristen στα πόδια του Niall, ο οποίος την γαργαλούσε και αυτή γελούσε σαν μανιακή. Ζήλεψε αλλά δεν ήταν αυτό σημαντικό εκείνη την στιγμή.

"Perrie. Zayn need to" ξεκίνησε χωρίς να παίρνει τα μάτια του από τους δυο. "Talk to you!" συνέχισε και γύρισε το κεφάλι του για να την κοιτάξει. Το κορίτσι κούνησε θετικά το κεφάλι της και σηκώθηκε. Περπάτησε ως την πόρτα και πρώτου μπει μέσα πήρε μια βαθιά ανάσα. Χτύπησε και μπήκε.

"Perrie,we need to talk!"

-Kristen's POV-

Ο Zayn πήρε τον Louis και έφυγαν από εκεί που καθόμασταν όλοι μαζί. Λες να έγινε κάτι με την Vic; Ή μήπως με την Perrie; Μα καλά γιατί δεν μου λένε ποτέ; Μπορώ να βοηθήσω. Νομίζω. Αλλά και πάλι θέλω να μάθω τι έχει γίνει με την κολλητή μου.Αλλά όχι, φυσικά και όχι. Σιγά να μην μου έλεγε ο Louis. Τώρα στεναχωρήθηκα.  Άπλωσα το χέρι μου στα ποπκορν του Niall και πρώτου τα τοποθετήσω στο στόμα μου τον άκουσα να φωνάζει "Hey! That's my popcorn! If you want you could ask!"

"Sorry! Can i have some?" τον ρώτησα χωρίς καθόλου κέφια.

"No!" είπε και γύρισε προς την άλλη μεριά. Του γύρισα και αυτού την πλάτη αλλά δεν άργησα να ακούσω την φωνή του.

"Οkay here! You can have some 'cause i like you!" μου είπε με τηνβπιο παιδική φωνή που μπορούσε να κάνει.

"Ohh i like you too." του απάντησα και γύρισα. Πήρα λίγο ποπκορν και του χαϊδέψα τα μαλλιά.

"What's wrong, babygirl?" με ρώτησε έπειτα.

"Nothing!" του απάντησα για άλλη μια φορά ξερά.

"Οhh come on, you can trust me. I won't tell anyone. What's up with you babygirl?" προσπάθησε να με πείσει.

"Stop it! Stop calling me like that!" απάντησα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

"Like what, babygirl?" με ρώτησε.

"Shut up! I don't like it! I am not a baby!" του επισήμανα.

"You are younger than me so yesh you are." μου απάντησε ήρεμα.

"Then you are a little leprechaun!" του είπα.

"No i am not!"

"Yesh you are!" Αρχίσαμε να φωνάζουμε ενώ ταυτόχρονα γελούσαμε. Πρωτού το καταλάβω με είχε πάρει στα πόδια του και με γαργαλούσε.

"Okay okay i give up! Please let me go!" παρακάλεσα μέσα στα γέλια. Τότε ήταν που είδα τον Louis να μπαίνει από στο καθιστικό. Είπε στην Perrie να πάει μέσα και έκατσε δίπλα μας. Ο Niall ευτυχώς με άφησε και έκατσα δίπλα σε αυτόν και στον Lou. Πήρα μια βαθιά ανάσα και χώθηκα πιο βαθιά στο μαλακό καναπέ. Το χέρι μου βρήκε το χέρι του Louis και μόλις τον κοίταξα με κοιτούσε ήδη. Πρωτού προλάβω να αντιληφθώ τι συμβαίνει με φίλησε. Πολύ βίαια και με πολύ πόθο. Με έπιασε από την μέση και με ανάγκασε να πέσω προς τα πίσω με αυτόν από πάνω μου. Ευτυχώς από πίσω ήταν ο Niall και με κράτησε, αλλά όχι για πολύ. Σηκώθηκε και μετακινήθηκε λίγο πιο δίπλα, αφήνοντας με να πέσω τελείως στον καναπέ.

"Lou!" έλεγα μέσα από το φιλί. Σε κάποια στιγμή σταμάτησα να τον φιλάω και σηκώθηκε από πάνω μου.

"Lou, what the fuck?" τον ρώτησα.

"I just want you to know that you are all mine!" μου ψιθύρισε.

Χωρίς να χάσω λεπτό τον φίλησα, ναι μπροστά στους άλλους για δεύτερη φορά αλλά τότε δεν σκεφτόμουν.

Μόλις απομακρύνθηκα, του είπα "I already know that!" και χαμογέλασα.

Έκατσα πίσω στον καναπέ και έβαλα τα πόδια μου πάνω στα δικά του. Αυτός γύρισε να μιλήσει στα παιδιά ενώ εγώ σκεφτόμουν πόσο ωραία φιλάει όταν το θέλει.