Λάθος Τηλεφώνημα

Chapter 13

Third Person's POV

Ο Zayn μόλις τα άκουσε αυτά, πήρε τα παπούτσια του και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Δεν ήξερε αλήθεια τι τον είχε πιάσει. Ήθελε απλά να πάει και να πει στην Vic τι πίστευε για την ίδια και τον Harry.

"Zayn babe,where are you going?" μια φωνή τον σταμάτησε πρώτου βάλει και το τελευταίο παπούτσι του.

"Somewhere to think." απάντησε ο ίδιος στην Perrie και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Το χέρι της τον σταμάτησε.

"To think about what? Please talk to me!" παρακάλεσε η ίδια αφού δεν ήθελε να βλέπει τον έναν και μοναδικό άντρα (εκτός από μπαμπά) στη ζωή της, να φεύγει νευριασμένος.

"To think... to think about the things i didn't say. About all the mistakes i made. Sorry, but i can't talk about that. Not with you!" είπε ο Zayn και πήγε να φύγει.

"I don't know what is up with you but don't forget that i love you and i am always here for you!" απάντησε η Perrie και πήγε να τον φιλήσει αλλά τελευταία στιγμή ο ίδιος γύρισε και το φιλί κατέληξε στο μάγουλο.

"Please don't make it any harder!" μονολόγησε και έφυγε.

Η Perrie είχε μείνει κοκαλομένη.Είχε ακούσει την τελευταία πρόταση και φοβόταν για το χειρότερο. Περίμενε τουλάχιστον ένα αντίο ή ένα φιλί. Κάτι. Κάτι να της δείξει πως κάνει λάθος για τον ίδιο. Αλλά αυτό το κάτι δεν ήρθε. Αποφάσισε να το ξεχάσει και απλά να του αφήσει χρόνο να σκεφτεί. Οτιδήποτε και να ήταν αυτό. Κάθισε στον καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση...

Ο Zayn, από την άλλη, οδηγούσε προς το δάσος. Εκεί που πήγαινε κάθε φορά που ήθελε να σκεφτεί. Από μικρό παιδί ήταν πιο απομονωμένο και πάντα αναζητούσε αυτές τις λίγες περιοχές που η βαβούρα των δρόμων και τα ψέματα των ανθρώπων σε αφήνουν ελεύθερο. Είχε βρει το ιδανικό μέρος, όταν έμενε με τους γονείς του, αλλά όλα άλλαξαν μετά το Xfactor. Τόσες καινούργιες πόλεις που δεν προλάβαινε να γνωρίσει. Τόσα καινούργια δάση που δεν μπορούσε να κρυφτεί και να σκεφτεί. Σκεφτόταν κάθε φορά πόσο μακριά από την οικογένεια του ήταν. Πόσο μακριά από τους ανθρώπους που τον αγαπάνε. Αλλά και πόσο μακριά από τους άλλους που τον πληγώνουν.Γύριζε τον κόσμο με τους καλύτερους αδερφούς του που ήξερε πως δεν μπορούσαν να τον πληγώσουν. Αλλά τελικά έκανε λάθος.

Έφτασε γρήγορα στο άλσος, πάρκαρε το αυτοκίνητο και περπάτησε λίγο μέχρι να βρει το σημείο που καθόταν πάντα όταν βρισκόταν στο Λονδίνο. Κάθισε στο μοναδικό παγκάκι και άρχισε τις θεωρίες στο μυαλό του. Όπως έκανε κάθε φορά.