Isang Linggong Pag-ibig (gxg)

Chapter 17

- Frans -

Sa loob ng malamig na kwarto, habang naaamoy ang panghi at naririnig ang kulitan ng mga daga. Nakaupo ako at pinagmamasdan ang kuting na key chain na dapat ay ibibigay ko sa kanya. Pero imbes na ibigay ay mas pinili ko na itago ang nag iisang bagay na magpapa alala sa magandang kahapon.

Hinahaplos haplos ko ang bawat kanto ni kuting, napapangiti na parang baliw.

''  Tumakas ako para maging malaya sa lahat pero ng dahil sayo, binigo ko ang sarili ko. Pero wala akong pinagsisisihan. Wala, dahil masasabi ko na ikaw ang naging bagong mundo ko. You showed me love, you gave me so much happiness. Ikaw ang --- '' naantala ang pakikipag usap ko kay kuting gawa ng isang malakas na sigaw ng pulis.

'' Nandito na ang  room mate mo!! '' 

Narinig ko ang pag pagbukas at muling pagsarado ng rehas na bakal dito sa bilibid.

The day I left hana ay sumuko ako sa mga awtoridad. Kaya oo nasa kulungan ako. Isa akong masamang tao, pero ako ata ang pinakamabuti sa masasama.

Ang gulo ba? ahaha hayaan na nga natin.

Long story short..

Yung oras na gusto ko ng magbago ay siya namang panlalaglag na ginawa sa akin ng nag iisang taong pinagkatiwalaan ko. Imbes na ituro niya ang totoong may kasalanan, ng dahil sa takot ay ako ang kanyang itinuro. Ganun talaga, ako kasi ang pinakababa sa society chain. I am always the prey, the weakest kaya nagagawa nila sa akin ito.

Nagpapakalunod ako sa iniisip ko ng may biglang nagsalita.

'' too busy thinking of me? '' teka parang kilala ko ang boses na yun.

Tumingala ako at tama nga siya ang nag mamay ari ng tinig..

'' Hana??? '' gulat na gulat kong sambit. Agad akong napatayo sa kama na banig. Nakasuot siya kahalintulad ng akin. Kulay dalandan na pang ibaba at itaas na may letrang P sa likuran.

'' yes, miss me? '' nakangiti niyang sagot.

Gulong gulo ako, pano niya nalaman? at bakit nandito siya sa kulungan?

'' anong ginagawa mo dito?!! '' pasigaw kong tanong.

She pout her lips at ngumiti lang na animo'y nasa kaaya ayang lugar.

'' umm binentahan ko ng drugs ang isang police officer '' ngumiti  ulit siya.

'' ANO??!!! Are you out of your mind???!! '' galit kong turan.

Hindi ko akalain na gagawin niya ang bagay na ganito. Alam ko na ayaw niya sa masasamang tao pero bakit niya ginawa?

'' Yes I am out of my mind, tama yung hula. Ang bagong darating sa buhay ko ang magiging dahilan ng pagkabaliw ko. It's you frans, you made me insane '' lumapit siya at yumakap ng napakahigpit.

I pushed her body away from me and looked into her eyes.

'' hindi mo ako lubos na kilala hana ''

'' I do. '' kumunot ang noo ko.

'' Alyana is your alias, alam ko na you're a member of a gang, ummm sindikato. Nakulong ka dahil ikaw ang tinuro ng isang miyembro na nagnakaw ng malaking halaga sa big boss. Imbes na patayin ka nila. Tumakas ka at kusang sumuko sa mga opisyal. Alam ko rin ang nangyari sa pamilya mo ''

'' papano mo --'' she hushed me by placing a finger to my mouth.

'' ssshhh I have my ways, just kissed me frans please ''

Nakita ko sa mga mata niya ang pagnanais na siya'y hagkan. Halos ilang dangkal lang ang layo ng mga mukha namin sa isa't isa. At kahit hindi siya magsabi hahalikan ko talaga siya.

Hinapit ko ang bewang niya papalapit sa akin. Tinitigan ang nangungusap niyang mga mata.

'' you don't have to beg.'' turan ko bago pagdikitin ang mga labing nauuhaw sa halik ng isa't isa.

Isang marahan na paghalik ang simula hanggang sa naging mabilis na at naging mapusok. Ang ingay sa kulungan at hiyawan ng mga preso na nakakakita sa amin ay hindi namin alintana.

Inikot niya ang kanyang braso sa likod ng aking leeg at mas idiniin ang kanyang paghalik. Hindi na sana mapuputol pa ang paghahalikan namin kung hindi lang kailangan huminga.

I cupped her cheeks as I say.

'' Hindi ko alam kung matutuwa ba ako na nandito ka at kasama ko o maiinis dahil ginawa mo ang bagay na makakasira ng buhay mo ''

'' papano mo nasabing masisira ang buhay ko? Frans it's better for me to live kahit sira man ang kinabukasan ko than to live outside this cell without a life. '' hinawakan niya ang pareho kong kamay at hinalikan '' you are my happiness, you are my life now '' ngumiti siya.

Nangingilid na ang mga luha ko sa bawat linya na kanyang sinasambit. Hindi ko alam kung anong magandang bagay na ginawa ko to deserve someone like her.

Hinila ko siyang muli at niyakap.

'' miss na miss kita hana alam mo ba yun? '' naramdaman ko naman na tumango siya. Mas humigpit ang kanyang pagyakap.

'' Mahal na mahal kita frans '' hikbi niya.

I pushed her up para punasan ang mga luha na dumadalayday sa kanyang napakagandang mukha.

'' ssshh huwag ka ng umiyak, sige papangit ka niyan '' saad ko habang nilalabanan ang pagbagsak ng sariling tubig sa mata.

'' pangit na ba ako? '' she pout her lips.

Umiling ako.

'' no, ikaw pa rin ang pinakamaganda sa lahat. Mapaloob at mapalabas ng bilangguan. Ngumiti kami parehas.

'' hana ''

'' yes ''

'' hindi ka ba magsisisi na hindi mo na magagawa ang mga nakagawian mo sa labas. '' seryoso kong saad.

'' No, lahat tayo may choices diba. And I chose you. I chose to be with you and to love you here..........'' inikot niya ang paningin sa loob '' .....inside the jail ''

'' but it's like hell here ''

'' I don't care basta kasama kita. Kahit mahirapan ako, kahit hindi na tayo makalabas at dito na tumanda wala akong pakialam. Ang alam ko lang gusto ko na magkasama tayo, tawagin man nila akong baliw pakialam ko as long I am so sure that I love you gagawin ko ang lahat para lang mapalapit sayo ''

'' oh, then are you ready, your life will start to change '' naiiyak ko ng  saad.

'' I am always ready '' she told smiling as she leaned forward and captured my lips.

It's not how long you've known a person. It's not how and where you've met or the place you wanted to continue your love. Love is fluid, it flows and sometimes eat you as a whole. It makes the wrong idea right. Like a ray of light, love can make you blind, deaf and mute. All the disabilities, name it all.

Love makes us happy, sad, anguish, betrayed, numb. It makes us fly and turn the world upside down. It makes us crazy, yes literally crazy. It's frigthening right?

Yet we still believe in love, why? The answer is simple. It's part of our whole persona. When God created the galaxy, the entire universe and the people who lives in, he felt love.

When our mother gave birth to us, from the first cry we made, sleepless night up to this stage, she does because of love. When your friend fights with you, believe it or not there's love in there.

Love is everywhere, sometimes it hides but will show up eventually. So if there's one thing that we are all have in common. It is the power to give love and be loved.😉

THE END.