ร่างบางอ่อนปวกเปียกล้มซบลงกับอกแกร่งของบุคคลปริศนา แขนแกร่งโอบรอบเอวกันไม่ให้ร่างบางล้มฟุบลงไป
ใช่ เมื่อกี้เป็นฝีมือของเขา เป็นความสามารถพิเศษโดยเฉพาะที่พระเจ้าให้มีแค่หัวหน้าและมือขวาซ้ายของหัวหน้าเท่านั้น
"ขอบคุณครับนายท่าน"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ย
เสียงใครกันล่ะ บุคคลปริศนา งู หรือ ร่างบาง
ตอนเช้า
อื้อ~
เสียงนุ่มหวานเอ่ยครางเบาๆเนื่องจากโดนแสงแดดแยงเข้าตรงกับใบหน้าพอดี เปลือกตาบางค่อยๆเปิดขึ้น
เคะ:นี่เรา..
พค.(เพื่อนเคะ):ตื่นแล้วหรอเคะ
เคะ:เรามาอยู่นี่ได้ไง
พค.(เพื่อนเคะ):เราตังหากที่ต้องถามน่ะ เมื่อคืนนายหายไปนานมาก เราเลยไปตาม เห็นนายนอนฟุบอยู่หลังร้านน่ะ
เคะ:ใช่แล้ว! เราต้องไปบอกกู้ภัย ร..เราเชื่อว่างูตัวนั้นมันต้องกลับมาอีกแน่นอน
พค.(เพื่อนเคะ):งูตัวไหนเคะ
เคะ:เมื่อคืนนายก็เห็นไม่ใช่หรอ
พค.(เพื่อนเคะ):เราว่าเคะนอนพักเถอะ เคะไม่ได้ดื่มใช่มั๊ย
เคะ:นายก็รู้ว่าเรา ไม่ดื่ม
พค.(เพื่อนเคะ):ฟังนะ เมื่อคืนน่ะเราเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วจู่ๆนายก็บ่นอะไรของนายแล้วหลังจากนั้นนายก็เดินออกไปหลังร้าน
เคะ:เป็นไปได้ยังไง//พึมพำกับตัวเอง
พค.(เพื่อนเคะ):วันนี้เราลางานให้แล้วนะ เคะพักเถอะ
เคะ:ขอบคุณนะ
หลังจากนั้นเพื่อนเคะก็เดินออกไปทิ้งให้เคะนั่งคิดอยู่เพียงลำพัง
่ตอนต่อไป!
ตอนที่3
"เด็กนั่นน่าสนใจ"
