ร้านกาแฟ
พค.(เพื่อนเคะ):เคะ นายไปหายไปไหนมา เป็นห่วงแทบแย่ นายไปอยู่ที่ไหน ทำไมถึงทิ้งของไว้แบบนี้ นายเจ็บตรงไหนบ้างรึป่าว
ยังไม่ทันที่เคะจะหย่อนก้นนั่งลงเพื่อนที่รักของเคะก็โผเข้ากอดเคะก่อนจะรัวคำถามใส่ จนเคะตอบไม่ทัน
เคะ:นายใจเย็นๆก่อน ทีละคำถามสิ
พค.(เพื่อนเคะ):เรากำลังจะแจ้งตำรวจแล้วรู้มั๊ย นายหายไปไหนมา
ทั้งชีวิตผมไม่มีเพื่อน จนทำงานผมก็มีเพื่อนคนนี้คนเดียวที่เป็นห่วงผมมากขนาดนี้
เคะ:คือว่า..
กริ๊ง!
ยังไม่ทันที่เคะจะได้เอ่ยอะไรก็มีบุคคลมาใหม่เข้ามา
"สวัสดีครับ"
บุคคลที่พึ่งเดินเข้ามากล่าวทักทายก่อนจะโค้งให้เล็กน้อย
เคะ:ใครหรอ
พค.(เพื่อนเคะ):คุณคือคุณเสะใช่มั๊ยครับ
เสะ:อ่า..ใช่ครับ
พค.(เพื่อนเคะ):คุณเสะเค้าจะมาสอนกาแฟสูตรใหม่ให้เราน่ะ
เคะ:สวัสดีครับผมเคะนะครับ
เสะ:ยินดีที่ได้รู้จักครับ//ยื่นมือ
เคะ:ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ//จับมือ
"น่าสนใจนี่หรอเด็กของเจ้า"นี่คือความคิดของเสะ
พค.(เพื่อนเคะ):คุณเสะมาเหนื่อยๆ นั่งพักก่อนก็ได้นะครับ
เสะ:ไม่เป็นไรครับ ผมอยากสอนแล้ว
พค.(เพื่อนเคะ):อ่า..หมดกะผมแล้ว คุณเสะสอนเคะได้เลยนะครับ เคะหัวไวมาก
เสะ:555 ได้ครับ จะสอนเป็นอย่างดีเลย
พค.(เพื่อนเคะ):งั้นผมขอตัวนะครับ ไปก่อนนะเคะ
เคะ:โอเค เดินทางปลอดภัยนะ
2 ชั่วโมงผ่านไป
เสะ:เคะ คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ
ร่างสูงของเสะถือโอกาสยืนซ้อนข้างหลังเคะก่อนจะใช้มือใหญ่จับไปที่หลังมือของร่างบาง
เคะ://ยืนทำเก้ๆกังๆ
เสะ:หอมจัง//แอบสูดดมซอกคอเคะ
เคะรู้สึกไม่ดีจึงรีบผละออก
เคะ:ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
ร่างบางรีบเดินออกไป
เสะ:ระวังตัวเองดีนี่ หึ
เสะมองตามเคะ
เสะ:ดูซิว่าจะระวังตัวเองดีแค่ไหน//แสยะยิ้ม
ร่างสูงหยิบซองเล็กๆสีน้ำตาลขึ้นมาก่อนจะเทผงขาวลงที่แก้วกาแฟก่อนจะคนให้เข้ากัน
ตอนต่อไป!
ตอนที่ 12
"เจ้าอยากลองดีกับข้าสินะ"
